Mijn vriend R.


Ik trof mijn vriend R. Kelly bij de prei. R. Kelly zei: ‘Hoi’. Ik zei: ‘Hoi, R. Kelly. Hoe staat het leven?’ Hij pakte een prei en keek er geamuseerd naar. Er tekende zich een flauwe glimlach op zijn gezicht af. Hij liet de Koningin van de Ajuinfamilie in zijn mandje zakken. R. Kelly had een mooi preigerechtje in gedachten, zag ik.
Hij draaide zich langzaam naar me om. Zijn vlechtjes wiegden een beetje. ‘Stabiel en soepel. Je weet, deze neger krijgt De Man er niet onder. Ik heb me nu een zoet baantje in de constructiebusiness bemachtigd, neger. Zoooeeet neger!’
‘Dat klinkt goed’, zei ik. ‘Wat is het precies voor iets?’
‘Potnagels schieten neger. Bouwbusiness neger. Met zo een gun. Je weet wel.’ Ja, ik wist wel.
Ik knikte en drukte ondertussen in een trostomaat. Dat was de mijne. ‘Zeg R., zie je nog wel eens oud-collega’s uit de bibliotheek?’
Hij schudde driftig zijn hoofd. Een beetje bedroefd. De kraaltjes klingelden. Hij tilde zijn zwarte zonnebril op en keek me aan. Droevig. ‘Nee man, nee. Die bitches. Na al mijn werk voor de uitleenbalie en de bibliotheek business in het algemeen. Bitches.’ ‘
Bitches, ja’, mompelde ik. Mijn vriend R.Kelly was zonder waarschuwing aan de dijk gezet als medewerker van de kinderafdeling. We hadden het allebei onrechtvaardig gevonden. Niets had gewezen op een naderend ontslag. Mensen zijn achterbaks. R. Kelly leed er nog altijd onder. Het is een trotse jongen.
‘Altijd had ik hun rug als er poep was en een van die boekenbitches aan de rooie was. Dan kwam deze neger de boel redden bij de uitleenbalie. Afstempelen jongen, al die moederneukende boeken als een moederneukende neger vierentwintig zeven rond. Je weet. Yo en wat was mijn dank neger? Poep neger! Poep!’ Er vlogen klodders spuug uit zijn mond. Mensen keken onze kant op.
‘Ik weet, ik weet’, zei ik haastig. En de liefde, R.? Hoe staat het met de liefde’, vroeg ik om maar snel van gespreksonderwerp te veranderen.
‘Ach, die bitches’, mijn vriend R. Kelly zuchtte diep. Hij staarde in de verte, naar de vriesvakken. Dat deed hij wel een minuut lang. Toen riep hij: ‘Poep neger! Poep!’
‘Ja ja’, zei ik. ‘Ja ja. Ik ken dat.’ Het zat R. Kelly duidelijk niet mee. Daarom zei ik: ‘Kop op, R. Je bent pas 44. Dan begint het leven pas.’
Hij haalde zijn neus op en drukte de Armani stevig aan. Toen zei hij: ‘Ik moet ervan tussen neger, soep maken. Moederneukende preisoep, je weet bitch.’
‘Lekker, ik ook.’
Mijn vriend R. Kelly en ik namen afscheid en duwden onze karretjes verder. Gênant genoeg troffen we elkaar weer bij de kaas.

5 Reacties

  1. De weg naar Nurks is geplaveid over beroemde ruggen. Zo vond de heer Food zijn weg via de rug van ene ‘Gerhard N.S.B. Wildermann’.

Laat een antwoord achter aan soul food Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *