Waar ik een hekel aan heb zijn nieuwsverslaafden. Mensen die geen dag zonder krant kunnen en minstens drie maal per etmaal een nieuwsuitzending op tv moeten zien en ’s avonds laat ook nog een actualiteitenrubriek. Dat zou allemaal niet erg zijn als de nieuwsverslaafde de opgedane informatie voor zichzelf hield, maar nee, hij wil daar steeds met je over praten. Hij zegt bijvoorbeeld tegen je dat er in Schin op Geul een hotel in vlammen is opgegaan, dat er in Breda een katholieke priester is aangeklaagd die een koorknaap onzedelijk heeft betast, dat er in Italië een corruptieschandaal aan het licht is gekomen of dat een deelnemer aan de Tour de France op het gebruik van doping is betrapt. Op zo’n moment weet ik niet precies wat er van me verwacht wordt. Word ik geacht op die mededelingen te reageren? Maar wat moet ik dan zeggen? Dat het me verbaast dat er een hotel in de as is gelegd omdat ik er van overtuigd was dat hotels tegenwoordig onbrandbaar waren, zeker in Schin op Geul? Dat ik geschokt ben door het gedrag van die katholieke priester omdat ik van zoiets nog nooit eerder gehoord heb? Wat? Een corruptieschandaal in Itálië? In een ander land zou ik daar niet van opkijken, maar dat nu uitgerekend in Italië… Dat ze die wielrenner van mij levenslang mogen schorsen terwijl ik al jaren weet dat álle deelnemers aan de Ronde van Frankrijk gedrogeerd zijn en dat ze weinig keus hebben omdat ze anders niet in staat zijn de eindstreep in Parijs te halen? Lastige momenten vind ik dat. Wat bezielt de nieuwsverslaafde toch? Waarom stelt hij zoveel belang in zaken die iedereen al weet of op z’n minst kan verwachten? Verveling? Maar misschien is hij ook wel wérkelijk nieuwsgierig naar ‘wat er in de wereld speelt’. Wellicht kan hij dan beter wat verhalen van Ollie B. Bommel lezen. Want daar stond tientallen jaren geleden al in ‘wat er in de wereld speelt’. Ik vermoed dat de nieuwsverslaafde gewoon geen oog heeft voor de onderliggende processen die de loop van de geschiedenis bepalen. Hij ziet alleen de oppervlakte en denkt dat er iedere dag iets nieuws gebeurt. Het woord ‘nieuws’ is – dat geef ik grif toe – misleidend, maar iedereen met een beetje algemene ontwikkeling zou toch moeten weten dat er in werkelijkheid zelden iets nieuws onder de zon is. Of anders dat liedje van Brian Eno en David Byrne eens moeten beluisteren: ‘Everything that happens, will happen today‘. Maar iets nieuws zal hij daar niet van leren.
In stilte doe ik veel goeds, en wat kan ik meer doen? Als men teveel leest, heeft men geen leven meer, bedoel ik. Het is gevaarlijk; leer dat van een oudere en wijzere.
mee eens.zucht.
Waar mee eens?
Ja waar mee eens.
Nou gewoon.
Hier: de tag “de gevaarlijke wereld van het nieuws” op oudzeikwijf.com
http://oudzeikwijf.blogspot.com/search/label/De%20zure%20wereld%20van%20Het%20Nieuws
Aardig nummer wel, van Eno en Byrne.
Helemaal waar. 8 uur; het journaal: de kredietcrisis, olietekorten, milieuvervuiling, enzovoorts en enzoverder. Ik zeg: ouwe koek, al jaren bekend uit De Bovenbazen, een prachtig Bommelboek.