Uh, uh, dit is Lange Frans, uh, uh
Daar gaan we dan… Drop die beat.
(De beat wordt gedropt, Lange Frans gaat er vol in:)
Het is dinsdagochtend, zoveel februari
Ik stap uit de bus, zonder veel bombarie
Voor me slaapt mijn zoon, in z’n kinderwagen
Voor hem zing ik dit lied, zonder koek van Larie
Het regent, het miezert, het waait dat het een aard heeft
De mensen in zichzelf gekeerd, kijk hoe ik er langs zweef
Het is een grote, een grote, een grote gore bende,
Vind je ’t gek dat mensen klagen om deze bak ellende
Eén gore grote bouwput, dit is de woede die er leeft
Refrein (gezongen door een vrouw)
Dit is Lange Frans
(Dat is mijn naam)
Hij is op zoek naar Stijl-oe-fe-ningen
(yo yo)
Van Raymond Queneau
(Ahuh ahuh, Koning van de Letteren
Ik zal ze laten knetteren)
O ja, ohohooo
Voor ik in de bieb kom, houdt een vrouw mij tegen
Wat is er wat zij wil, in de stromende regen?
Ze vraagt mij: is dit wellicht het postkantoor
Ik probeer m’n antwoord te wikken en te wegen
Nee, zeg ik, het postkantoor zit hier niet meer
En precies op dat moment, is het dat het tij keert
Achter haar rijdt een auto pijlsnel van ons weg
Precies op het moment dat ik het antwoord aan haar zeg
Je kunt dus nu het beste naar de Raadhuisstraatje gaan
Maar ze hoort het niet, ze rent bij mij vandaan
Refrein (gezongen door een vrouw)
Dit is Lange Frans
(Dat is mijn naam)
Hij is op zoek naar Stijl-oe-fe-ningen
(yo yo)
Van Raymond Queneau
(Ahuh ahuh, Koning van de Letteren
Ik zal ze laten knetteren)
Ohohooooo
Binnen zoek ik bij de Q, het Quutje van Queneau
Ik dacht toen ik begon, dat boekie heb ik zo
Maar dat valt dus tegen, want hoe ik zoek en zoek
Ik vind een hele hoop, maar net nu niet dit boek
Dus zoek ik snel online
En hey, dat doet even pijn
Volgens de computer is ie wel aanwezig
Ik zoek iemand op, zijn wangen zijn wat vlezig
Hij zoekt met me mee, maar vindt ook niet het bewuste boek
Mail anders naar het magazijn, is het simpele verzoek
Ik mail. En wacht op antwoord als Van Dale
Volgens het mailtje dat ik krijg, is me dat even balen
Ligt het boek waar het moet zijn
Ja, ik kan wel zeggen, dat doet echt wel pijn…
Refrein (gezongen door een vrouw)
Dit is Lange Frans
(Dat is mijn naam)
Hij is op zoek naar Stijl-oe-fe-ningen
(yo yo)
Van Raymond Queneau
(Ahuh ahuh, maar het boek is zoek)
Dan vindt hij op het plein
(Aha, op het plein)
Het plein van Bos en Lommer
(Ver van Diemen Zuid)
Echte babyschoentjes
(Ahuh, ahuh, voor mijn zoon)
O ja, echte babyschoentjes
Hij was op zoek naar Stijl-oe-fe-ningen
Maar vindt dus babyschoentjes
Ahuh. Dit is het land van Lange Frans
Ik zoek een boek, wie geeft mij een kans?