Nota van Overdracht

(Deze nota is een intern discussiestuk. Er kunnen geen beleidsconclusies aan worden verbonden.)

Dag Max,

Ben je daar weer, Groot Voorbeeld, Prachtig Licht dat wij Zien in de Tunnel? Zo kan het wel weer, maar we hebben je ook gemist. Hoe was je vakantie? Niet teveel last gehad van voorjaarswinden, overstromingen, aanvallen door exotische insecten, ijspakketten die gletschergewijs op je tent afkwamen en wat men verder zoal kan verwachten wanneer men in het buitenland vertoeft? Ik bedoel: ben je volledig tot rust gekomen? Want je leest veel: na mijn vakantie moet ik nog een week of wat ‘tot mijn eigen komen’, acclimatiseren dus, door zich te beperken tot het indraaien van schemerlampjes, het controleren van de pannen enzovoorts.

Hoe is je het tijdelijk hoofdredacteurschap bevallen, Ben?

Goed, Max, goed. Er hebben zich enkele hoogte- en ook enkele dieptepunten voorgedaan. Laat ik met de hoogtepunten beginnen. Ten eerste weet ik nu hoe je in WordPress links maakt. Dat kwam door de stukken in HTML die Oud Zeikwijf opstuurde ter publicatie, waar later nog een linkje ingebracht moest worden. Je begrijpt meteen wel dat ik – in alles een amateur – het al gepubliceerde stuk in HTML zette, daar een hrefje in maakte, toen de boel terugzette, en klaar was Kees. Er zal nog wel een gemakkelijker manier zijn, maar op deze manier gaat het ook.

De verdere hoogtepunten moet je zelf maar opzoeken in Nurks.

Nu dan de dieptepunten.

Silvio Berlusconi had een plaatselijk verkiezinkje verloren in Milaan, en dit was aanleiding voor een van je schrijvers om een Nurks-foto van Berlusconi naar mij op te sturen. Even later stuurde dezelfde schrijver mij een foto van Dominique Strauss-Kahn, die in het wereldnieuws kwam nadat hij een kamermeisje in een hotel had aangerand of verkracht, en die nu met een enkelband in Manhattan moet zitten (altijd leuk hè, de klassejustitie).

Ik heb het echt waar geprobeerd, Max, maar ik durfde toch niet te komen aan die X is Nurks-foto. Ik was bang dat ik een hele pagina zou slopen als ik daar aan zou gaan zitten pielen. Ik heb Oud Zeikwijf (want zij was het) geschreven: we hebben al een Silvio-foto gehad. Ja, het is schandelijk, ik weet het.

Het is maar goed dat niemand met een cartoon kwam aanzetten, want ik weet niet eens waar dat zit!

Voorts heb ik nog een reeks mails gehad van een zekere S. Joval, die mij schreef dat hij diverse hits had geschreven voor vaderlandse artiesten, daar enorme successen mee had geboekt, maar na die successen in de handen was gevallen van hoofdstedelijke cocainedealers. Kon hij daar niet eens wat over schrijven, vroeg hij. Ik heb gemeend in jouw geest te hebben gehandeld door hem te antwoorden dat hij er het beste aan deed, zich te vervoegen bij de plaatselijke politie. ‘Onsportieve zak tabak!’ voegde hij me nog toe, maar daar heb ik niet meer op geantwoord.

Wat het wereldnieuws betreft, kan ik je nog zeggen dat de Dag des Oordeels niet op zaterdag 21 mei heeft plaatsgevonden. Er was nergens een aardverschuivinkje (er was wel iets vulkanisch op IJsland, maar dat telt niet mee, want het is daar elk jaar een keer of tien raak), en het feit dat het vanochtend eindelijk weer eens regende, kan niet toegeschreven worden aan het pissen der opgestegen christenen.

Kortom, ik ben blij dat je er weer bent!

Je Ben.