Paap is op listige wijze gevangen in het web van weduwe Gurpke Ploppens’ sensuele honger, en merkt alras de kwalijke gevolgen. De sociale chantage, vaardig uitgeoefend door Ploppens, weerhoudt hem ervan haar af te wijzen en hij verkeert nu in een positie die vele malen pijnlijker mag worden geacht dan een door ongeoefende atleten per abuis uitgevoerde spagaat. Er moet snel een oplossing komen…
Continue reading →De ronk-ronk-bus komt met piiieeepende remmen tot stilstand en opent sssslissend en sssissend haar deuren. Ik stap-stap-stap uit de bus en push oef-oef de kinderwagen voort waarvan de rrrollende wielen mijn zzzlapende zoontje dragen. Sloffende mensen staren naar de grond, zingende tramkabels zwiepen tegen een grauwgrijze hemel. De woeiwoeiwind zorgt ervoor dat de regen in […]
Continue reading →Dag Spencer, Daar had ik geen idee van, jongen (‘kerel’, moet ik waarschijnlijk schrijven). Ik zal je vertellen dat ik vanaf mijn 17e jaar in de dertig jaar daarna 18 zelfmoordpogingen heb ondernomen. Daarvan waren er twee serieus: de tweede (met allerlei pillen, waarvan ik er niet genoeg innam, want toen wist ik er nog […]
Continue reading →Dag Ben, Na een periode waarin de confrontatie met de eigen sterfelijkheid wat ál te nadrukkelijk de gemoedstoestand beïnvloedde, lijk ik nu in iets rustiger vaarwater te zijn beland. Hoewel we natuurlijk alert moeten blijven en er niet te vroeg gejuicht mag worden, want per slot van rekening hijgt de dood natuurlijk iederéén in de […]
Continue reading →Het regent pijpenstelen van het merk Dunhill en het waait flink als ik de bus van de GVB uitstapt. Ik duw een gifgroene Koelstra kinderwagen voort, waarin mijn zoon ligt te slapen. Het is druk op het stationsplein, mensen houden hun blik gericht op de grond, een vrouw vermijdt een plas en voorkomt zo dat […]
Continue reading →Bij mijn weten zijn er momenteel twee leuke internetreligies: de Groene Leguaan, godheid van het WWW, en de Goddelijke Kalebas, Grootste Goeierd van het Heelal. De Groene Leguaan, godheid der Bloggers, hebt u vast en zeker al meegemaakt bij het surfen. Hij is degene die telkens mirakels op uw computer verricht, en talloze ware wonderen op het internet. Bij de Goddelijke Kalebas moet u denken aan een relaxt Taoïsme en aan wuwei (= het rabiate nietsdoen, het vertikken in te grijpen in de loop der Dingen).
Continue reading →In de loop der tijd is me verscheidene keren gevraagd hoe het komt dat ik zo veel van auto’s en hun vormgeving weet, terwijl ik zelf nooit zo’n soort vervoermiddel heb gehad en zelfs niet in het bezit ben van een rijbewijs. Men schijnt dat nogal vreemd te vinden, maar het is denk ik wel […]
Continue reading →Ik sprak met de Dirkswoudse schrijver Arend Blauwsma (49, bekend van boeken zoals de erotische roman Het liefdesleven van Clara van der Poel, de verhalenbundel Toorts en het non-fictieboek De kracht van het CDA. Het is inderdaad jammer dat die laatste titel al bestaat, anders had ik hem gekozen als boektitel). Hij zei me: ‘Ik stond vanochtend om […]
Continue reading →De lange rij van desillusies en verbroken beloftes is vandaag aangevuld met een nieuwe schokkende waarheid: wasmachines leven niet langer met Calgon. Ik had altijd al zo’n vermoeden. Ik woon in een gebied met het hardste water van Nederland, ik draai gemiddeld 2 wasjes per dag en mijn Miele wasmachine draait al 10 jaar zonder […]
Continue reading →De buurvrouw had geen kinderen, want ze lekte. ‘Een zwakke baarmoeder’ noemde Luisa’s moeder dat. Er snuffelden vaak honden aan de vuilnisbak van de buurvrouw. Die lag dan vol met inlegkruisjes, een soort luiers vol met vreemd ruikend bloed. Luisa had er wel eens in gekeken. Misschien moest de buurvrouw minder Bloeddie Merrie drinken.
Continue reading →Kijk, daar gaat Max. Dag Max! Hij stapt uit de bus. Wat duwt hij daar vooruit? Jawel, een heuse kinderwagen! En wat voor één! Een groene! Zijn zoontje ligt er in te slapen. Die heeft gelukkig geen last van de kou. Want het is koud joh! Het regent een beetje en het waait flink. Alle […]
Continue reading →Vrouwke van Stavast gaat voor drie jaar in Parijs wonen. Met man en kinderen. Elke donderdag doet ze hier op Nurks verslag van haar belevenissen in dat beroemde stadje aan de Seine. Vandaag gaat zij dieper in op het dwangmatige flirtgedrag van de Franse man in het algemeen en die waarmee zij zelf te maken heeft in het bijzonder.
Continue reading →De chauffeur kijkt verveeld maar vooral ook licht geïrriteerd via zijn achteruitkijkspiegel toe hoe ik samen met mijn kleinzoon, die in zijn kinderwagen ligt te slapen, bus 21 uitstap. Waar die lichte irritatie vandaan komt weet ik niet, want dit is de eindhalte, de goede man hoeft de komende twintig minuten nergens naartoe. Het zal […]
Continue reading →Wanneer, wanneer zal het gebeuren? Vandaag of morgen, heel misschien, dan zal het hemeldek gaan scheuren, en krijgt u Jezus nog te zien. Zo droomt vergeefs nog menig christen. Wij moeten zeggen: ’t is helaas, want wat zij nog niet wisten: Jezus niet, ik ben de baas. Engelbertus heet mijn firma (klein begonnen maar nu groot […]
Continue reading →Bas Harskamp is een gelukkig mens. Zoals bijna iedereen die er in geslaagd is zijn of haar hobby tot beroep te maken. Bas exporteert weidestreuvels. Reeds op zeer jonge leeftijd werd hij gegrepen door de weidestreuvel, een fascinatie die tot op de dag van vandaag voortduurt. Volgens eigen zeggen was Bas toen hij voor de […]
Continue reading →Zodra ik de bus uitstap steek ik een dikke vette joint op. De derde van de dag al. Ik neem een lange haal, inhaleer diep, houd de rook een tijdje binnen en blaas dan, de lippen gerond, het hoofd een beetje in de nek, een enorme stoomkegel de atmosfeer in. Het miezert een beetje en […]
Continue reading →Wat vooraf ging: Op weg naar de klanten van zijn broekschraapwerk loopt De Paap langs het huis van weduwe Ploppens en hoort daar een jammerlijk geweeklaag. Zijns ondanks besluit Jaap binnen een kijkje te nemen om te vernemen of hij de weduwe wellicht van dienst kan zijn. Eenmaal binnen in weeuwkes huis krijgt hij de […]
Continue reading →Vrouwenvoetbal, willen we het daarover hebben? Natuurlijk niet. We willen spreken en roddelen over Messi, Maradona, Robijn van Persil, Johan Kroeiff. Wie kent er één naam van een wereldspeelster? Niemand. Toch zal deze aflevering gaan over een vrouwelijke voetballer, Magda Leenderts, nu inmiddels 47 jaren oud, afkomstig uit het Dirkswoudse. ‘Het allerbelangrijkste aspect van het […]
Continue reading →In de 99-delige complotserie van Oud Zeikwijf, deze week een master-complot, dat van DSK vs Josef Tosovsky. Deze door de Russen naar voren geschoven Tsjech wil dolgraag de grote baas van de IMF worden. En om een of andere obscure reden wil Poetin dat ook. En daarom heeft Poetin een prostituee op DSK afgevuurd vorige […]
Continue reading →Een stofwolk ontneemt het zicht op de wegrijdende postkoets, die mij net heeft afgezet voor het station van dit door god verlaten prairydorp. Een tumbleweed tuimelt over het zanderige plein. Het bord van de verlaten saloon piept in de wind die me voortjaagt naar de Public Library. Het geluid van een lucifer die wordt afgestreken. […]
Continue reading →Beste Ben, Driewerf dank. Voor de warme woorden, het plaatsvervangend hoofdredacteurschap en voor de gelegenheid die je me bij deze geeft een en ander over mijn vakantie te vertellen. Om maar met het beantwoorden van je belangrijkste vraag te beginnen: nee, ik ben niet tot rust gekomen. Ik was al tot rust. Ik ben altijd […]
Continue reading →(Deze nota is een intern discussiestuk. Er kunnen geen beleidsconclusies aan worden verbonden.) Dag Max, Ben je daar weer, Groot Voorbeeld, Prachtig Licht dat wij Zien in de Tunnel? Zo kan het wel weer, maar we hebben je ook gemist. Hoe was je vakantie? Niet teveel last gehad van voorjaarswinden, overstromingen, aanvallen door exotische insecten, […]
Continue reading →Dag Spencer, Of ironie in onze Lage Landen zo slecht wordt begrepen, weet ik niet. Volgens mij kun je er uitstekend mee terecht in Engeland, België en Nederland. Ik hoorde Johan Boskamp (vroeger voetballer, daarna trainer, nu voetbalcommentator bij het Belgische Canvas, omdat hij, denk ik, zo unverfrohren zijn mening zegt) vorige week zeggen: ‘Ik geloof altijd […]
Continue reading →Onlangs verscheen bij uitgeverij Wolmans de langverwachte Nederlandse vertaling van het beroemde dagboek van John Smythe Smythe. Voor niet-ingewijden: John Smythe Smythe [1868 – 1949] was de belangrijkste vernieuwer van de activiteit die door Thorstein Veblen in zijn boek ‘De Theorie Van De Nietsdoende Klasse’ [1899] werd omschreven als ‘Demonstratief Nietsdoen’. Hij was het enige […]
Continue reading →Hier is weer een tweezet van de 19e-eeuwse kunstenaar Sam Loyd. Wit geeft mat in twee zetten. U hoeft alleen maar de eerste zet te geven. Denkt u aan de meest krankzinnige zet.
Continue reading →