Het heeft allemaal weinig om de hakken

De Bode van Dirkswoud bestaat nu een eerste week, en zal nog vele jaren een grote concurrent zijn van De Dirkswoudenaer. Het wordt gratis huis-aan-huis verspreid (net als De Dirkswoudenaer) en het zal dus moeten draaien op de advertenties (de beste advertentie die ik deze week in De Bode zag staan, luidde: ‘Huiskens – Voor Al Uw Dakbedekkingen Aanbevolen’).
Baas van de hele onderneming, tegelijk ook hoofdredacteur, is de heer M. (‘de M van Max, want wij gaan tot het gaatje’) Pereboom, die over zijn blad zegt: ‘De Bode is niet zomaar een regionaal blaadje, zoals De Dirkswoudenaer. Wij kijken in alle hoeken en gaten naar het nieuws, mits het geen politiek nieuws is, want dat laten wij links liggen. Dat laten wij graag over aan de concurrentie, die geen stukje over een bouwvergunning kan schrijven zonder de naam Wilders te noemen. Wilders! Wilders! Wilders! Je zou warempel gaan denken dat ze het een aangename, betrouwbare man vinden. Voorts hebben wij een onafhankelijk columnist in dienst genomen, Henk Groot, die elke week linksonder op pagina één te vinden zal zijn.’
Hier is de eerste column van Henk Groot in De Bode. Titel: Huiskens.
‘Ik wou dat er eens iets groots gebeurde in Dirkswoud. Een koningin bijvoorbeeld die langskomt en die dan bedreigd wordt, niet door een Dirkswoudenaar natuurlijk, want die zijn daar te beschaafd voor, maar door een ellendeling uit een naburig dorp. Zodat alles moet worden afgezet, scherpschutters op de daken van de huizen enzovoorts.
Of er moet een asielzoekerscentrum in Dirkswoud gebouwd worden (dakbedekking: u weet wie!) en in dat gebouw komen 300 asielzoekers van over de hele wereld te zitten. Onder hen is een Soedanees met een duister verleden, blijkt later. Hij vermoordt verschillende mede-asielzoekers en na vijf moorden komt de politie kijken. Ze weten niet wat ze met de zaak aanmoeten, maar een journalist van De Bode van Dirkswoud gaat ook op onderzoek uit en vindt de moordlustige Soedanees.
Of er rijdt een vrachtwagen van onze grootste adverteerder (Huiskens Dakbedekkingen) de Noordervaart in, maar wie staat daar op zijn plaats? De fotograaf van De Bode van Dirkswoud, die er enkele mooie kiekjes van maakt. Voor uw plezier.
Maar zulke dingen gebeuren nooit in Dirkswoud.’

10 Reacties

  1. Het heeft allemaal weinig om de hakken – in je vorige stukje verhaspelde je de uitdrukking ook al, het heeft dus een betekenis. Ik heb ooit iemand horen zeggen (tijdens een vergadering)’dat is een gewassen neus’.

  2. Geachte heer Hoogeboom,

    Ik werd tijdens het doorworstelen van Top of the blogs aangenaam verrast door uw stukje over de sieradenmaker die een behuizing van uiterst dun glas heel strak om het lichaam van een diervriendelijk gedode libelle aanbracht. Moest er erg om lachen, al weet ik nog steeds niet waarom. Sindsdien volg ik de gebeurtenissen in Dirkswoud hier op de voet.

  3. @ Rigo Reus. Die uitdrukking heb ik van Karel van het Reve geleend, in wiens huis het volgens mij een staand gezegde was. Ik heb de uitdrukking nooit bij iemand anders gelezen, en ik heb hem ook nooit ergens anders gehoord. Dat moest maar eens veranderen, vond ik, want het is, geef toe, een prachtige uitdrukking.

    @ Spencer Brandsen. Wist u dat u het volledige Dirkswoud-verhaal ook kunt lezen op http://ben-hoogeboom.blogspot.com/? Ik weet zelf ook niet precies waarom ik er om moet lachen, dank u voor uw aardige commentaar.

      1. Ik ken, en daar doelde ik eigenlijk ook op, de uitdrukking dus als: het heeft weinig om hakken – zonder lidwoord dus.

  4. Hij heeft ook een mooie lengte voor een column: ongeveer die van Camu in de Volkskrant, destijds. Ik ga hem nog wel meer laten schrijven. Ik denk vooral aan ooggetuigeverslagen.

  5. Als ik dit artikel door blader over wat de staat en de Nederlandse burgers uitgeven aan asielzoekers dan kan ik me goed voorstellen dat de laatstgenoemde groep (en natuurlijk niet allemaal) er lang niet altijd happig op is om asielzoekers te onderhouden en hen een gratis bed, bad en brood aan te bieden daar je hier beter voor je eigen geld kunt werken dan te parasiteren (of beter gezegd jezelf afhankelijk maken) op anderen.
    Nou las ik meer dan 20 jaar geleden, in 1995, een Donald Duck Extra waarin geld en goed geven aan bepaalde personages (en die beslist GEEN asielzoekers zijn) wel op een zeer idiote manier wordt gedaan die ik al helemaal niet goed zou keuren. In dit verhaal stuurde Dagobert Duck twee zogenaamde overvallers op zijn personeel af, waaronder ook Donald Duck, om te testen hoeveel dezen om hun geld, baan en hun baas gaven.
    Tot zijn grote woede gaf het personeel, zelfs Donald, op een zeer meegaande, brave en enthousiaste manier al hun geld en bezittingen aan de “boeven” waarbij zij eerst suffe schapengezichten trokken en daarna opeens blije gezichten alsof ze helemaal niets gaven om hun geld en bezit! Ze wilden hierna zelfs het geluksdubbeltje en de inhoud van de kluis aan de “criminelen” overhandigen in de hoop zo gespaard te blijven.
    Dagobert werd, al was hij een vrek, een uitbuiter en een misselijke vals-alarm-slaander, terecht woedend op dit zooitje nietsnutten en joeg ze later allemaal de straat op, zonder baan en salaris, en het was dan ook weer de vraag hoe het personeel eraan dacht om weer aan een nieuwe baan en geld te komen.
    Wie namelijk zichzelf opzettelijk laat beroven en net doet of hij/zij niets om geld geeft moet natuurlijk evenmin denken dat anderen hen gaan onderhouden, een uitkering geven of dat zij naar de voedselbanken kunnen voor gratis maaltijden terwijl ze zichzelf bewust arm maken!
    Ik zou er niet aan moeten denken dat de staat en talloze Nederlanders zichzelf scheel betalen aan bepaalde groepen asielzoekers die hier geen enkele moeite doen om aan werk of een huis te komen en zelfs geen dankbaarheid kennen voor onze gastvrijheid!

Laat een antwoord achter aan Rigo Reus Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *