’t Hofnarretje: Eberhard vreest meer zedenzaken in kinderdagverblijven. Die zedenzaken, is dat nou werkelijkheid, zoals Eberhard ons wil doen geloven, is het ook allemaal de schuld van het internet, of zit het toch ietsjes anders in elkaar? Zou het werkelijk zo zijn dat het opeens wemelt van de pedo’s? Dat we te maken hebben met een explosie van kinderverkrachters? Zijn er geen sappige 16+ mokkels meer voorhanden? Is het nu mode om de leeftijdsgrens voor seksobjecten te verlagen tot nul? Het zal wel aan mij liggen, maar ik geloof er niets van. Hoe je het wendt of keert: een baby is niet hot, voor mij niet, voor u niet, en voor het overovergrote merendeel van de volwassenen ook niet. Rest een overzichtelijk plukje seksueel ontaarden die altijd al hebben bestaan.
Wat is het resultaat van al die bekendmakingen van massale infiltratie der kinderdagverblijven door op hol geslagen geslachtsdriftigen? Dat de burger denkt dat op grote schaal pedofielen werkzaam zijn op crèches. Waar hun schatteboutjes zitten. Uit het oog van hun ouders. Met vreemden. Onbewaakt. Wat is het resultaat hier weer van? Dat de burger bang wordt. En verder? Dat de burger zijn babies niet meer op de crèche durft achter te laten. Wat is het resultaat van die angst? Dat iemand anders op de kindertjes zal moeten passen. Wie dan? Iemand vertrouwd. Een oppas? We dachten meer aan oma’s. Ja maar oma’s hebben het tegenwoordig druk met van alles, ze willen niet meer de vaste oppas zijn, het zijn de jaren ’80 niet meer, hè. De ouders dan? Aan welke ouder dacht u precies? Nou… De moeder misschien?
We zijn er.
De moeder.
De moeder moet terug naar de koters. De Hofnarretje-questie is anders niet op te lossen. Wie heeft er baat bij dat de moeders massaal weer thuis blijven? De vaders, ja, maar of de vaders werkelijk samen hebben gespannen om een algehele verbod op buitenshuiswerk voor hun vrouwen te bewerkstelligen durf ik te betwijfelen. Nee. Het zit prozaïscher in elkaar: de religieuzen.
De Christen Unie, de SGP en het CMO (Contactorgaan Moslims en Overheid), bijvoorbeeld, is het er om te doen de vrouw weer eens naar het aanrecht te sturen, waarvan ze te lang is weggebleven. De man hunkert naar zijn natje en zijn droogje. De religieuzen hunkeren om hem dat lekkers te geven. Het druist in tegen hun godsvruchtigheid dat de vrouwelijke wezens zomaar los lopen op de aarde, vrij en blij. Zij zullen vastgeketend aan de haard, teneinde tritsen borelingen te baren, één (of twee) per jaar, van menarche tot menopauze. Zo hebben hun diverse monotheïstische goden verordend, zo is het sinds de dageraad der tijden, en zo zal het blijven tot de zon ontploft en al het leven ophoudt te bestaan.
En daarom, daarom leveren de religieuzen om de beurt minstens één pedo voor elke crèche in Nederland, te beginnen met ’t Hofnarretje te Amsterdam.