20 april 1945

‘Iemand nog een blokje kaas?’ Overdreven zwaaiend met een dienblad vol blokjes Emmentaler waarop rode vlaggetjes met hakenkruisjes prijkten, ging Eva Braun, zoals altijd dartel als een hertenjong, de kring rond. Ze maakte een pirouette. Haar wit gestipte zomerjurkje zwierde sierlijk rond haar benen, de kaasjes bleven op het dienblad.

Het feestvarken zat onderuitgezakt in zijn favoriete luie stoel. Joseph Goebbels knikte beleefd terwijl hij een swastikaasje van het dienblad pakte. Eva Braun glimlachte dankbaar.
‘Kan ik jou nog een lekker glaasje wit inschenken?’ vroeg ze aan Martha en ze stond al met de fles in de hand. Martha keek naar haar glas, waar nog een heel klein beetje in zat.
‘Zo meteen misschien,’ zei ze zachtjes. Op de achtergrond klonk marsmuziek, zo nu en dan overstemd door de doffe dreun van een bom die ergens insloeg. Geklingel van glazen in kasten.

‘Jij nog wat port, Heinrich?’
‘Hè, wat?’ Heinrich Himmler schrok op uit diepe gedachten.
‘Of je nog een port wil,’ zei Eva Braun.
‘Och.’ Himmler keek op z’n horloge. ‘Nee, dank je.’
‘Ach, toe nou, Heinrich liebchen, je hoeft toch nergens naartoe?’ Eva Braun keek gemaakt beteuterd, de lipjes pruilend.
‘Nou, vooruit, nog eentje dan.’ Himmler schoof zijn glaasje over de tafel richting Eva Braun.
‘Laten we een toost uitbrengen.’ Eva Braun schonk zichzelf nog een port in –haar zevende alweer. ‘Op Duitsland. Op mijn liefste Führertje.’ Als enige hief ze het glas, waarna ze – eveneens als enige – een vrolijk ‘Lang zal hij leven’ inzette.

Adolf Hitler keek mistroostig uit een denkbeeldig raam. Zijn feestmuts stond een beetje scheef op zijn hoofd.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

4 Reacties

  1. Welke roman van Brusselmans was het ook al weer dat de hoofdpersonen een nazi in een Gentse gracht kieperen (zoiets was het) omdat hij de vraag naar Hitlers verjaardag foutief beantwoordde? En dat was destemeer grapig omdat het personage Brusselmans, eerder in de roman zoiets had gezegd als: een geangageerde roman schrijven, nee, dat zou hij niet doen.

  2. 56 jaar, dan ben je over je hoogtepunt heen: grijs aan de slapen. Zou hij nog wel zijn favoriete snorkleurspoeling op tijd geleverd krijgen deze maand?

    De andere gasten hadden hopelijk ook niet gedronken, want die moesten nog wel een flink eind rijden:
    Naar het partijtje in de bunker kwam een aantal hoge nazi’s, waarvan een aantal direct daarna het onder Russisch artillerievuur liggende Berlijn ontvluchtte.(wiki)

  3. Weinigen weten echter dat Adolf Hitler niet echt recht had op zijn achternaam daar zijn familie nogal een groot raadsel was. Eigenlijk had hij Schicklgruber moeten heten, via zijn grootmoeder Maria Anna Schicklgruber (1795-1847) die de moeder was van vader Alois Hitler/Schicklgruber (1837-1903), terwijl zijn mogelijke grootvader Johann Georg Hiedler (1792-1857) was geweest.
    Maria Anna Schicklgruber was inderdaad meer dan 170 jaar geleden gestorven aan waterzucht terwijl haar zoon Alois daarvoor werd toevertrouwd aan de broer van Johann Georg Hiedler, Johann Nepomuk Hiedler (1807-1888). En aan deze laatste had Alois, toen hij bijna 40 jaar de naam Schicklgruber had gedragen, te danken dat hij in 1876 bij een pastoor als achternaam Hitler kreeg om hierdoor zo de erfenis van Johann Nepomuk te bemachtigen!
    Johann Georg werd toen daar tijdens de parochie als de wettige vader van Alois erkend al was de eerstgenoemde al bijna 20 jaar overleden! Had deze gebeurtenis namelijk niet plaatsgevonden voor de geboorte van Adolf Hitler dan hadden de nazi’s anders zowel hemzelf als miljoenen anderen moeten groeten met: “Heil Schicklgruber!”
    Reken er maar op dat Hitler daar NOOIT op had getoost als hij zo’n dergelijke achternaam had gedragen!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *