Kunduz. Het leek wel een huwelijk. Jolanda Sap vroeg of meneer Rutte er persóónlijk voor kon instaan enzovoorts, en wat zei meneer Rutte daarop? ‘Ja, ja, ja.’ Toen was Jolanda geëmotioneerd, zoals ze zelf ook toegaf, en meneer Rutte ging nog verder. Hij had pássie voor Afghanistan, want hij was er geweest. In het noorden ook, hoor! Niet in Kunduz maar in een provincie daar in de buurt.
Maar laat ons wel wezen. Die agenten worden opgeleid, en ze krijgen een geweer. Dan laten we ze gaan. Veertig procent van de politieagenten loopt vervolgens over naar een bende of naar de Taliban, want dat verdient een stuk beter. De rest blijft in overheidsdienst en gaat daar vechten. Dat zou ik ook doen. Het is oorlog.
De afgelopen dagen heeft Jolanda het steeds over het civiele karakter van de missie gehad. Civiel is de missie niet. Het is een militaire missie in een oorlogsgebied. Maar ik begrijp GroenLinks wel, GroenLinks wil in de volgende regering. Daar moeten offers voor gebracht worden.
1 reactie