Voyage au bout de l’idiotie

In Frankrijk woedt er momenteel een venijnige polemiek over de Louis-Ferdinand Céline, zoals u wel bekend een schrijver die zowel geniaal als abject was. Wat is er gebeurd? Elk jaar wordt er een boekje samengesteld en uitgegeven, met daarin een lijst van de markantste persoonlijkheden van Frankrijk: de ‘Recueil des célébrations nationales’, bedoeld om die […]

Continue reading →

Mieren (deel I)

Lickey Liesvlek stampte vrolijk door de blije wereld heen. Ze was op weg naar school, om allemaal fijne nieuwe dingen te leren!
‘Haai!’ zwaaiden meneer en mevrouw Stompbottel. Zij vonden Lickey heel aardig. Lickey had van hun voor haar verjaardag een echte poppenwagen gekregen!! Daar kon zij Pop Rurta in rondrijden door het gansche dorp.

Continue reading →

Carlo Boszhard

Ik ben een bevoorrecht en tevreden levend mens, want ik heb nog nooit een televisieprogramma of een praatshow of een musical of een film gezien waarin Carlo Boszhard optrad. Hij heeft nooit bestaan voor mij, en die situatie zou ik graag zo houden. Nu pas weet ik hoe hij eruitziet. Er was enige ophef geweest […]

Continue reading →

Barstjes

Een sterretje bestaat uit duizenden kleine barstjes, heeft Max Molovich al enkele keren verkondigd. Het is ook een zuivere waarheid. In 1989 wist ik niet, en wist niemand niet, dat er zulke grote gebeurtenissen stonden te gebeuren. (Ik moet eens ophouden met die dubbele ontkenningen…) Tsjechoslowakije, Polen, Roemenië, Hongarije, Oost-Duitsland – ze waren zomaar vrij. […]

Continue reading →

Nonsens

A little nonsense now and then / Is relished by the wisest men. Ik weet niet wie dat heeft gedicht (misschien Beachcomber?) en ik ben ook te lui om het op te zoeken. Als u niet tot die wisest men behoort (u kunt natuurlijk ook een onwijze vrouw zijn), laat dit stukje dan verder ongelezen. […]

Continue reading →

Rutger

Rutger Castricum hurkte boven een op de grond neergelegde spiegel, deed z’n bilwangen een beetje uit elkaar en keek in zijn eigen anus. De commercial van Carglass schoot door z’n hoofd. Een sterretje bestaat uit duizenden kleine barstjes. Sinds de uitreiking van de Dutch Bloggies werd Rutger achtervolgd door z’n eigen anus. Het liet hem […]

Continue reading →

Koorts

Ik heb nooit koorts. Nou ja, ik kan mij niet meer herinneren wanneer de thermometer mij voor het laatst vertelde dat ik koorts had. Misschien dat mijn lichaam en geest hebben besloten nooit meer koorts te krijgen sinds die ene keer, toen ik 13 was. Ik heb toen echte koortsdromen gehad, regelrechte nachtmerries. Een 3 […]

Continue reading →

Missie

Kunduz. Het leek wel een huwelijk. Jolanda Sap vroeg of meneer Rutte er persóónlijk voor kon instaan enzovoorts, en wat zei meneer Rutte daarop? ‘Ja, ja, ja.’ Toen was Jolanda geëmotioneerd, zoals ze zelf ook toegaf, en meneer Rutte ging nog verder. Hij had pássie voor Afghanistan, want hij was er geweest. In het noorden […]

Continue reading →

Vrijheid van ironische meningsuiting

De door mij zeer gewaardeerde Peter Breedveld (die zich hier onlangs opwierp als ambassadeur van Fransisco van Jole voor de verkiezing van de Nationale Zondebok 2011) heeft zich de woede van PVV-minnend Nederland op de hals gehaald. Breedveld, niet bepaald bekend om zijn subtiele taalgebruik, twitterde naar aanleiding van het hoofddoekjesdebat én de Afghanistandiscussie het […]

Continue reading →

Help! Mijn buurvrouw wordt NLP-coach

NLP en coaching zijn afzonderlijk al hilarische zaken, maar gevat in de persoon van buurvrouw is er sprake van de overtreffende trap van hilarisch. Buurvrouw doet de intensieve cursus en verwacht daarom al snel een accreditatie. “Hoe bedoel je, geaccrediteerd?” vraag ik. “Door wie, door wat, met welk doel?” Het antwoord was shocking: “door de landelijke NLP vereniging waarbij coaches aangesloten zijn. Als je een accreditatie hebt worden consulten door een aantal ziektekostenverzekering vergoed.”

Continue reading →

Roger Federer

Rafael Nadal, de beste tennisser ter wereld, is uitgeschakeld in Australië. Blessure, of zo. Had hij maar wat meer doping moeten nemen, was mijn eerste reactie. Maar het is wel jammer dat Nadal niet in een finale met Federer kan spelen. Dat is toch een ding waarop je had gehoopt. Morgen moet Federer in de […]

Continue reading →

Eva

Eva, het grootste tijdschrift voor christenvrouwen. Daar adverteren ze mee, en daar is over nagedacht! Wat zijn dat, christenvrouwen? Ik ben daar, bij het schrijven van dit stukje, nog niet helemaal uit, maar in elk geval zijn het a) vrouwen die geloven in de theorie dat Christus een God was, en b) vrouwen die getrouwd […]

Continue reading →

Japanse toeristen, deel II: Poserende Japanse toeristen

Het gebeurt allemaal open en bloot, wij staan erbij en kijken ernaar en denken bij onszelf: ach, moet je die gekke Japanners nou zien. Maar het zijn helemaal geen Japanners, het zijn Japanse Toeristen®: geavanceerde, door de Chinese regering ontwikkelde androïde robots, die geen eten nodig hebben en die geprogrammeerd zijn om van alle bezienswaardigheden zoveel mogelijk foto’s te maken.

Continue reading →

Robert James Fischer

Gisteravond bekeek ik een documentaire over Bobby Fischer, de grote schaakkampioen, op Geschiedenis 24. U weet misschien wat er met hem is gebeurd. Wonderkind, wereldkampioen geworden in 1972 op IJsland. Daarna nooit meer gespeeld, tot 1992, toen hij een revanchematch met Boris Spassky won. Drie jaar geleden, bebaard, overleden. Fischer was, behalve een groot schaker, […]

Continue reading →

Dressuurrijden

Het is niet omdat ik zo’n grote hekel heb aan Anky van Grunsven, dat ik hierover begin. Als ik haar in Studio Sport de mond zie openen en het woord Fingerspitzengefühl hoor uitspreken, zie ik een paardenkop, het is niet anders. Ik haat het dressuurrijden, met zijn appuyage (dat is links- of rechts afslaan), zijn […]

Continue reading →

Tante Bea

Ik heb een tante Bea gehad, die eigenlijk een tante van mijn vader was, een nicht van mijn oma. Geen van dezen is nog in leven, dus ik hoef me geen zorgen te maken over privacy. Tante Bea was, waarom en wanneer weet ik niet, in Limmen komen wonen. Ze kwam uit Nibbixwoud en was […]

Continue reading →

Slapend rijk

Toen ik van de week in het ziekenhuis lag, lag ik naast een Kees Zeilsteen, man van ongeveer mijn leeftijd maar kalend, dik en de ganse dag zeurend over zijn hartprobleem. Zijn aorta moest verwijderd worden, of zoiets. Ik heb gewoon naar hem geluisterd en heb hem niet ongeruster gemaakt door te zeggen: ‘Jezus! Doen […]

Continue reading →

De geinponem

Hij zag eruit als een kruising tussen Joop Doderer en die dunne van Peppie en Kokkie. Hij had een gigantische zuipneus. Hij had een klein mutsje op, model Jacques Cousteau. Hij had enorme klauwen waarmee hij R. op z’n schouder ramde. We zaten in café In de Wildeman.

‘Hé!’ zei hij. ‘Zal ik jullie eens een mop vertellen? Ja? Houden jullie van moppen?’

Continue reading →

But

Roald Dahl schreef het verhaal The landlady in mijn geboortejaar, 1953. Prachtig verhaal. Het gaat over een rare hospita (beroep dat hier niet meer bestaat). In dat verhaal staat een zin (He was wearing a new navy-blue overcoat, a new brown trilby hat, and a new brown suit, and he was feeling fine) waaraan je […]

Continue reading →

Proficiat!

Vandaag is het een vreugdevolle dag voor een van onze meest gewaardeerde medewerkers, Kees. Hij gaat vandaag trouwen met zijn mooie Marlies. Wij feliciteren hem én haar natuurlijk! Marlies, je krijgt een goede vent aan Kees, want wat hij niet kan maken met zijn handen, dat bestaat in deze wereld niet. Zoals hij de toiletgroep […]

Continue reading →