Wim Kortenoeven: Ik Zeg Aanvallen!

‘Er is dus geen andere oplossing volgens u?’
‘Ik pleit voor een keiharde aanval!’
‘Maar, denkt u niet dat er beter gepraat kan worden?’
‘Ha! Praten? Jaren geleden, toen ik nog bij de CAV werkte, heb ik al geleerd dat dat geouwehoer allemaal niks oplost. Er zal moeten worden aangevallen! Alleen dan kan onze vernietiging worden voorkomen!’
‘Maar meneer Kortenoeven, vindt u niet dat het bezit van kernwapens door Iran eerst moet worden aangetoond?’
‘Aangetoond? Wat een onzin! Het is Iran meneer!! Een aanval zal alles aantonen! Aanvallen! Dat riep ik al in 1977, toen ik nog bij de stoottroepen zat!’
‘Mag ik u wijzen op de massavernietigingswapens van Saddam bijvoorbeeld, die bleken er ook niet te zijn.’
‘Meneer, ik doe al jaren zeer diepgravend onderzoek en schrijf daar analytische stukken over in Israël-Aktueel, ik zeg: aanvallen!!’
‘Uw kritiek is dat uw collega’s in de tweede kamer te ‘luchtig’ doen over de dreiging van Iran, en dat ..’
‘Ho ho! Te luchtig over de ISLAM meneer! En Iran is islam. Terroristen zijn geen eenlingen. Ik zeg: aanvallen!’
‘En toch, meneer Kortenoeven, de Irak oorlog bijvoorbeeld, wordt door velen wel gezien als een poging van de Amerikanen om de aandacht van andere, binnenlandse problemen af te leiden. Doe u dat nu ook niet een beetje?’
‘Pardon? Ik heb jaren gewerkt bij het CIDI als researcher, redacteur en politiek adviseur ‘Middle East desk’. Als iemand weet dat er aangevallen moet worden, dan ben ik het wel!’
‘Uw lust om Iran aan te vallen heeft dus niets met onrust binnen de PVV te maken?’
‘Onrust? Welke onrust? Ik zeg: aanvallen! Niets is zo lekker als de aanval. Vraag maar eens aan Hero.’