2010 landgenoten, 2010! Dat is toch een jaartal. We maken de balans niet op van een jaar, maar van de geboorte van een nieuw tijdperk. Want 2010 heeft feilloos aangetoond dat we met het nieuwe millennium in een heel nieuw soort bestaansvorm zijn ingetuimeld. We hebben nu meerdere levens. Dat was vroeger ziek, nu is dat heel normaal, nu is dat zelfs onontbeerlijk. Met maar één leven, een IRL-leven, ben je anno 2010 een enorme loser. Het internet heeft in dit derde millennium een vlucht gemaakt, dat is onvoorstelbaar.
We wisten dat natuurlijk allemaal al, maar Assange, Julian ‘blondes have more fun’ Assange, die heeft ons dat op een eclatante manier onder de neus gewreven. In 2010. 2010, het Assangejaar. Het Wikileaksjaar. Het ‘derdewereldoorlog-zal-er-heeeel-anders-uitzien’-jaar. Wat nou kernwapens? Doe maar terug in hun laatjes. Niet meer nodig. Volkomen passé. We gaan elkaar toch niet een potje live te lijf? IRL? De derde wereldoorlog, die mogelijk al begonnen is trouwens, zal zich op het internet afspelen. Iran, Korea en de rest van de as van het kwaad, jullie kunnen inpakken, jullie doen gewoon niet meer mee. Jullie zijn geen internetreuzen. Jullie hebben maar één leven, een IRL-leven. Ons een potje op onze kop willen komen geven, IRL… ksss… LOSERS.
Assange, dat rijmt op ‘ange’, maar een engel is hij niet, of toch wel? Dit is de hele kwestie. De kwestie 2010: Assange, good or bad? Al betekent Assange eigenlijk engelreet. Misschien is dat de essentie van Assange: een geile gluiperd die tussen het lastig vallen van jonge deernen door een toch wel profijtelijke kruistocht leidt. De jongens in Afghanistan zullen vanaf 2010 beter hun best doen GEEN journalisten meer te doden, hun bobo’s in het Witte huis nog meer hun best doen om dat NIET te proberen te verdoezelen. Of dat nog BETER te verdoezelen. In welk geval Wikileaks beter over ontsnapte schapen had kunnen berichten. Er zal immers geen ons minder gekonkeld en gelogen worden in de hoogste regionen, er zal geen ons zand minder in onze ogen gestrooid worden.
Losers die Koreanen, losers die Al Qaida freaks… Ook losers de jonge jongens die overvallen plegen. IRL! Hoe achter wil je lopen! Ze hebben nu niet door dat als je meer dan een paar repen chocola of een slof sigaretten je online moet roven! Losers!
2010 mensen!
We hebben ook Femke gehad, de twitter queen Femke, die door vriend en vijand op handen wordt gedragen, die zo goed kan debatteren, die zo onafhankelijk is, en… die haar kindjes op een zwarte school heeft gedaan. Zogenaamd NIET als sociaal experiment. Maar dan, Femke, als wat? Nu ze stopt met de politiek haalt ze de kinderen daar subiet weg. Het was dus een propagandastunt. Femke heeft haar kinderen misbruikt voor reclamedoeleinden. Dat is foei, Femke.
Wat ook foei is is om in het blad de Pers af te geven op de Partij van de Dieren met dooddoeners zoals: ‘Ja ik sla wel eens een mug dood, dat mag niet van Marianne Thieme.’ Zo heilig is Femke dus niet, mochten jullie dat zijn beginnen te denken.
Voor de Fransen is 2010 het Mediator-jaar. Het jaar waarin de farmaceuten aan de schandpaal werden genageld. Het bedrijf Serviers verkoopt het product isomeride onder de naam Mediator, een medicijn tegen diabetes en obesitas, dat veelvuldig werd voorgeschreven aan vrouwen die een paar pondjes kwijt wilden. Ik weet niet of jullie het weten, maar een vrouw met maat 40 (in Frankrijk is dat maat 38), kan geen kleren kopen in gewone winkels. Ze moet naar een winkel voor dikke dames, want maat 34 is het streven (36 bij ons). Aangezien er tegelijkertijd een heuse vreetcultuur heerst in dat land kunnen de vrouwen niets anders dan 1) zich regelmatig laten verhongeren of 2) hun toevlucht nemen tot medicijnen.
Die Mediator was een van die veelvuldig voorgeschreven middelen. In 1995 is al wetenschappelijk aangetoond dat dat middel dodelijk was. Het heeft 15 jaar geduurd voordat het schandaal explodeerde. Met als klap op de vuurpijl, net op de drempel van 2011, een door Libé gepubliceerde fax van de presidente van Servier aan het Amerikaanse bedrijf Wyeth met een teneur van: ‘Bedenk eens een plan om deze heren uit te schakelen zonder dat wij agressief lijken.’ ‘Deze heren’, dat zijn de wetenschappers die de giftigheid van het middel aangetoond hebben. Advocaten van de (inmiddels meer dan 2000) Amerikaanse slachtoffers kregen miniatuur doodskisten thuisgestuurd, en een journaliste uit België die daarover wou beginnen ontving een foto van haar dochter op weg naar school.
Wij horen daar nooit wat van in Nederland, van al die kleine wikileaks op het gebied van moedwillige giftige medicijnen, hoe zou dat komen? Hebben alle journalisten hier foto’s van hun kinderen thuis gestuurd gekregen? Of doodskistjes? Mocht u het een of het andere ontvangen hebben, meld u aub bij Julian ‘blondes have more fun’ Assange.
(Met dank aan Max Molovich voor Julian ‘blondes have more fun’ Assange.)
Je doet het beter dan de koningin, Zeikwijf! Hebben we meteen een opvolgster, want met die Willem Alexander wordt het geloof ik niks.
Hoor ik die Derde Wereldoorlog daar al op de achtergrond?
Mooie conference OZ.
Straks komen de bloopers nog! Dat is het leukste!
Ik moet bij de naam Assange, anatomisch niet geheel juist, altijd denken aan de boektitel Kloten van de engel van Tijs Goldschmidt. Een goed boek trouwens.
Ik weet nu hoe je klinkt, trouwens, en dat zal ik me bij het lezen van je stukken voortaan herinneren.
Ik hoop dat je gelijk krijgt met dat idee van de Derde Wereldoorlog die op het internet uitgevochten zal gaan worden.
Een goed 2011 toegewenst, OZ!
Ik zit hier met een kamer vol gasten om de telefoon voor de oudjaarsconference van Oud Zeikwijf, maar wij zien geen filmpje, alleen tekst. Wij willen Oud Zeikwijf ZIEN!
Ik zie de conference nu pas helemaal. Wat geweldig! Wat betreft die Franse vrouwen: dat vraag ik me dus al jaren af: hoe blijven die vrouwen zo extreem frele terwijl ze drie keer per dag warm eten?
Ik kreeg deze Kerst de omgekeerde vraag gesteld: “Lunchen jullie nooit in NL? Jullie zijn dan zeker heel mager daar!”