Jan Blokker was op tv. Om ons een op eigen ervaringen gebaseerde kleine geschiedenis van de 20e eeuw te geven. Wij kwamen langs de oorlogsjaren, toen Jan Blokker een knaap was die bij wijze van verzetsdaad zijn hormonen in bedwang wist te houden en niet met die geile NSB-meid van de beletage om te gaan, maar met het veel lelijkere joodse meisje van boven. Blokker nam ons mee naar zijn tijd bij Het Parool, naar Zo was het toevallig ook nog eens een keer, naar de dagen dat Nieuw Links opkwam. Jan Blokker was niet zo van het Nieuw Links. ‘Toch altijd een beetje tuig’, noemde hij het. ‘Neem nu zo’n Marcel van Dam. Dat is geen weldenkende, nette man.’ Het werd met veel genoegen op Twitter geciteerd door Arend Jan Boekestijn.
Ik vroeg me af wat Jan Blokker van Boekestijn vond. Hij had vast wel eens over hem geschreven. Boekestijn hoort tot Nieuw Rechts, waar sinds Pim Fortuyn steeds meer wordt geluisterd. Rechts is het nieuwe links, heb ik wel eens beweerd. De zonder enige vorm zelfreflectie gehinderde zegetocht van het eigen gelijk die je vroeger bij links zag, zie je nu bij rechts. Als je naar Blokker luistert die het over nieuw links heeft, dat in de jaren ’60 opkwam, kun je nog beter zeggen: nieuw rechts is het nieuwe nieuw links. Ook een beetje tuig (in het geval van de PVV-fractie voor een groot deel echt tuig). En AJ Boekestijn is de nieuwe Marcel van Dam. Ook geen weldenkende, nette man, maar een ordinaire, ijdele flapuit die zichzelf moreel en intellectueel superieur acht, en aan een ernstige vorm van chronische zelfoverschatting lijdt. Waarbij ik wel wil aantekenen dat ik Arend-Jan Boekestijn sympathieker vindt dan Marcel van Dam. Boekestijn neemt zichzelf minder serieus.
Tot mijn genoegen kwam Boekestijn nog even langs in het verhaal van Blokker. Waarschijnlijk voelde Boekestijn de bui al hangen. Want toen Blokker het over Pim Fortuyn had, twitterde Boekestijn: ‘Blokker heeft nooit iets van Fortuyn begrepen (…)’ Even later ging het over Wilders. En over de neoconservatieven als Bart Jan Spruyt en Arend Jan Boekestijn (‘om er nog maar eentje te noemen’) en Charlie Aptroot die, volgens Blokker, diep in hun hart het programma van Wilders uitgevoerd zien. ‘Als ze morgen de kans krijgen om met elkaar te regeren, doen ze het’, zei Blokker. Hij heeft gelijk gekregen. ‘Vind je het gevaarlijk’, vroeg de interviewer. ‘Ik vind het een unheimisch gevoel geven’, zei Blokker. Het was het einde van het interview.
Ik vroeg me toenop twitter hardop af hoe @ajboekestijn zich voelde nu Blokker hem had genoemd. ‘Ik voel mij vereerd dat ik Blokker heb weten te prikkelen’, twitterde hij. ‘Hij noemde het unheimisch’, twitterde ik terug. ‘Ook dat beschouw ik als een compliment’, kreeg ik als antwoord. ‘Tsja’, schreef ik, ‘zo kunnen we alles wel als compliment opvatten. En als hij ‘gevaarlijke crypto-nazi had gezegd?’ ‘Het scheelde niet veel’, twitterde Boekestijn. Het scheelde inderdaad niet veel. Maar wat zou het ook, het is Jan Blokker maar.
1 reactie