Ik ben er weer liefje

Ik doe het ieder jaar.
Zo half december keer ik nog meer in mijzelf dan dat mijn omgeving al van me gewoon is (en kan dragen eigenlijk). ‘Is er iets?’ en ‘Gaat het goed?’ zijn vragen waar ik wel antwoord op geef, maar nooit een antwoord waar de vraagsteller iets mee kan.
Zo rond de kerst explodeert het. Ik krijg dan – al kan het woordelijk ergens anders over gaan – het verwijt dat ik een spanning om mij heen creĆ«er. Dat mijn omgeving niet meer weet hoe zij zich in mijn omgeving moeten gedragen. Zij hebben het gevoel hebben geen goed te kunnen doen. Dat alles mij irriteert, dat ik nergens geduld voor heb.
Dat ik niet alleen ben, maar alleen wil zijn.

Het is allemaal waar.
Ik kan mij nog zo voornemen dat nu eens een jaar over te slaan, maar het lukt me niet. De kerstperiode kleurt mijn gemoed intens donker.
Ik voel mij er niet in thuis. Ik voel mij niet thuis in de wereld van de kerstkaart, de kerstfilm en de kerstgedachte.
En al die lijstjes met dooie mensen, gruwelijke gebeurtenissen en natuurrampen helpen ook niet echt.

Juist in deze periode heb ik het gevoel op een groot feest te zijn dat zijn beste tijd gehad heeft. Waar veel van de graag geziene gasten die voor jou dit feest de moeite waard maakten reeds vertrokken zijn. Zij die bleven zijn over het algemeen liederlijk dronken, hebben of openlijk seks op de dansvloer, of vechten hun relationele mislukking uit tussen de restanten toast en stokbrood in de keuken.
De band speelt steeds harder, maar valt in herhaling.

Maar gelukkig valt, zoals vanmorgen, alles ook zo maar weer op z’n plek.
Ik loop met de honden, kijk uit over het fantastische Friese land. De wind is guur, het ijs houdt, maar er schaatst geen mens.
De ezel bij de levende kerststal steekt z’n kop naar voren en wil een aai.
Het schaap stampvoet beledigd naar de honden.
Een vreemde vogel in een boom trekt z’n kop schuin terwijl hij mij nieuwsgierig nakijkt.

Ik draai mij om en wandel naar huis.
Ik ben er weer liefje.

Berend Quest
Als Berend Quest de wereld zou begrijpen, dan pas had ik een rotleven

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *