Mijn opa vertelde graag over de lucratiefste scheet die hij ooit had gelaten. Dat was in Monte Carlo, een plaats waar de groten der aarde elkaar de hand schudden. Hij was daar ober, en had eens, tijdens een diner waar die groten der aarde aanzaten, een geweldig stinkende wind gelaten. Achteraf hadden bijna alle aanzittenden willen weten wie voor die stank verantwoordelijk was geweest. Hij had vaag suggererende antwoorden gegeven, en intussen enorme fooien opgestreken.
Mijn opa was ook een groot aanhanger van complottheorieën, vooral op het gebied van de Tour de France (“Ongelooflijk hè, zoals ze doen of ze sprinten”) en de Tweede Wereldoorlog, en verfijnde die naar beste weten. Zo wist hij dat de Holocaust een één-tweetje tussen Hitler en de Geallieerden was: “Wij willen ook van de Joden af. Wachten we even met de invasie, maar daarna moet je het ons niet te moeilijk maken.” Hij wist die dingen omdat hij persoonlijk met Goering had gesproken.
Jezus, als dit waar is (en sommige dingen die mijn opa vertelde waren wel degelijk waar), ben ik maar één introductie van Goering verwijderd, en dus maar twee van al die andere duistere figuren. Wie doet mij dat na?
En van sommige stukjes (scheet, holocaust, Hitler, Goering joden, Jezus) had je gewild dat je ze liever niet gelezen had. Maar dat kan natuurlijk ook aan mij liggen.
Waarom had je dit liever niet gelezen? Ik moet zelf keer op keer lachen als ik de eerste alinea lees. En dankzij de opa van Wouter kijk ik ook nooit meer op dezelfde manier naar een massasprint.
Waarom had ik dit liever niet gelezen? Dat vond ik dus net nadat ik het toen gelezen had. Ik denk dat het was omdat binnen enkele regels zowel scheet, stinkende wind (etc.)en holocaust genoemd worden. Vond ik niet erg fijnzinning. Plus dat stukje dat over één-tweetje en Goering. Het kwam waarschijnlijk ook omdat de schrijver in het midden laat of hij het nou fijn vindt dat hij maar 1 handdruk van Goering af staat, of dat hij zulks betreurt.
Dat Wouter in enkele regels van scheet naar Tour de France naar Holocaust gaat, vond ik juist zo knap. Dat geeft toch een mooi beeld van zijn opa? De opa van Wouter, zo wordt in dit miniatuurtje wel duidelijk, was een fantast, een complotdenker, een soort Prins Bernhard die zijn eigen geschiedenis hier en daar wat opleukte en spannender maakte. Daar horen ontmoetingen met Goering bij. Ik zie zelf niet in waarom Wouter de mogelijkheid dat hij één handdruk van Goering afstaat van een oordeel zou moeten voorzien.
Over de sprints in de Tour de France: daarin kan ik niet anders dan Wouters opa gelijk geven. Zie maar hoe de Engelse sprinter Cabinfish, of hoe hij ook heet, keer op keer zo eenvoudig zijn sprints won. Hij komt van het eiland Man. Zo simpel, terwijl er toch sprintkanonnen uit het moderne Italië aanwezig waren! Maar nee hoor.
Het kan niet anders: daar zijn van tevoren afspraken over gemaakt. Daar is met de geldbuidel geritseld, tot in de hoogste toppen van het bankwezen (de Rabobank zit niet voor niets in het spel!). Het zal mij benieuwen wie er volgend jaar een klassieker zal ‘winnen’…
Die hele Tour de France moet anders Ben. Wat een suf drama in 130 delen is dat!
Laten we om te beginnen de finishplaatsen geheim maken.
Dus dat de hele stoet wel ’s morgens vertrekt, maar niet weet waarheen.
Dat zal ze leren!