Eeuwig Kind

‘Misschien zullen wij eens de plechtigste begrippen, waarvoor het meest gestreden en geleden is, de begrippen ‘God’ en ‘zonde’, niet gewichtiger meer vinden dan de oude man een stuk speelgoed en het verdriet uit zijn kinderjaren, -en misschien heeft ‘de oude mens’ dan weer een ander stuk speelgoed en een ander verdriet nodig, -nog altijd kind genoeg, een eeuwig kind.’

Uit: Voorbij Goed en Kwaad, Friedrich Nietzsche, De Arbeiderspers 1999, p. 63.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

11 Reacties

  1. Maar Nietzsche was ook een jongen die bijvoorbeeld de Eiffeltoren te Parijs zou veroordelen, omdat ijzer immers roest. Zonder overigens te weten wat dat is: roest.
    Maar om even terug te komen op dat eeuwige kind. Het wordt tijd dat dat kind zich in de komende eeuw een beetje anders gaat gedragen, anders is het voorbij met de mensheid. Je kunt je wel bezig blijven houden met God enzovoorts, maar daar help je de boel niet mee vooruit. Je moet je bezighouden met vragen zoals: hoe houden we de Golfstroom in stand? Dat is andere koek dan die onzinnige bijbeldiscussies.

  2. Ja, dat is waar. Maar geef toe: het is een mooi citaat. En ik vind het zelf wel een mooie gedachte. Maar ja, ik hou nu eenmaal wel van religieuze en aanverwante zaken. Daar schijn ik, als iemand die niet in God gelooft, vrij alleen in te staan. Het helpt natuurlijk dat ik absoluut niet religieus ben opgevoed.

  3. IK ben van semi-katholieke komaf: wij moesten wel naar de kerk op zondag, maar we gingen niet. Erg werd het niet gevonden.
    Ik kan ook nog steeds niet inzien wat er zo vervelend moet zijn – na veertig jaar – van al dat gebiecht en gewapper met dat wijwater en dat gefiezelefoos van onze clerus. Bijvoorbeeld. (Daar groei je toch wel overheen!)
    Ik ben ook zeer geïnteresseerd in zaken om het geloof heen: bijvoorbeeld de heiligen en zaligen. Daar zaten natuurlijk prinsen en prinsessen en baronnen en gravinnen bij, die na hun dood hun landgoederen aan de kerk overmaakten en die dan dus heilig werden verklaard. Dat is niet zo interessant. Interessanter zijn de eenvoudigen van geest, bijvoorbeeld een epilepticus uit de 17e eeuw uit Italië, van wie nog steeds wordt gezegd dat hij kon vliegen. Hij is patroonheilige van de astronauten (ik denk niet van de cosmonauten…).

  4. Ja, ik ken er twee die katholiek zijn, van de Apollo 11 of weet ik veel, van die Apollo die als eerste op de maan landde, in 1969. Nou ja, katholiek, ze waren al ietsig.

    1. O ja, ietsisten. Mensen die geloven dat er iets is, maar wat dat iets precies is, dat weten ze niet. Ik ben meer een nietsist. Ik geloof dat er niets is, maar wat dat niets precies is, dat weet ik ook niet.

      1. “Session 11 The beginning and the non-beginning of the Universe

        80
        Now lets explain it further.
        81
        There was a beginning. There was a not-beginning before the beginning.
        There was something had not yet begun. There was a not-beginning for the not –yet- begun.
        82
        (Where did every thing begin?) It was from something, or from nothing.
        83
        If “nothing” had begun from nothing, then “nothing” must have been begun from a not-yet-begun.
        84
        Now if there was a not-yet-begun happened, but it is not sure whether the not-yet-begun is real or not real.
        85
        Now I have a point here. And it is not sure that if I had made the point or not.”
        Zhuang Zi de taoïst (die van de vlinder, ja, die)

  5. Die ex-katholieken hebben volgens mij vooral moeite met het schuldgevoel dat hen is aangepraat en waar ze niet meer vanaf komen. Dat ze geen zondige gevoelens mogen toelaten. En dat ze niet de hand aan zichzelf mogen slaan. En dat dan toch doen. Een tijdje geleden las ik Klaaglied van een voorhuid, waarover ik nog een stukje heb geschreven dat je hier kunt lezen: http://chimsky.nl/?p=13. Het boek is de worsteling die de schrijver, Shalom Auslander, heeft met een God waarin hij niet meer gelooft. Hij heeft God afgezworen, maar God blijft zeer hinderlijk aanwezig als een sadistische kracht die niets dan ellende in het verschiet heeft.

  6. Ik geloof dat dat schuldgevoel vooral bestaat bij ex-gereformeerden, ex-protestanten: die kregen het elke dag ingepompt. Dat was toch bij de katholieken wat anders, of je moest op een internaat hebben gezeten, met paters en nonnen. Dat kwam meer voor onder de rivieren.
    Maar mijn eenvoudigste manier om van dat Godsgeloof af te komen: lees eens een boekje over de biologie, over de natuurkunde, over de sterren. Bemoei je eens met zulke geweldige dingen. Er zit zoveel meer in het leven dan die ouwe God je eens probeerde te vertellen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *