Correspondentie (9)

Dag Max,
Met die zedenzaak in de Watergraafsmeer zal het uiteindelijk ook wel weer loslopen: dat Eberhard voorop loopt, lijkt mij bijna een bewijs dat er nagenoeg niets aan de hand is. Als er werkelijk iets aan de hand zou zijn, dan zouden de politie en het Openbaar Ministerie er over gaan, niet een slecht gecoiffeerd burgervader. Maar je weet het niet tegenwoordig, dat geef ik toe. Er zal wel weer geweldig vlot overleg zijn gevoerd binnen de driehoek. Ik onthoud me maar van elk commentaar, totdat die man voor de rechter is geweest.
Ik heb net een Molovichje gelezen in Umberto Eco’s Op reis met een zalm. Dat boekje begint met een hoofdstuk Hoe speel je voor Indiaan en dat stukje bevat bijvoorbeeld deze prachtige zin: Ren in het geval van een aanval op het Indianendorp ten prooi aan verwarring je tent uit en hol allemaal een andere kant op, waarbij je tracht de wapens te grijpen die van tevoren op moeilijk bereikbare plaatsen zijn neergelegd. Er staan ook adviezen in zoals: ga goed zichtbaar op een hoge rotspunt staan, zodat je, als je getroffen wordt, naar voren valt en te pletter slaat op lager gelegen rotspartijen.
Sommige parodieën zijn zo goed dat je de originele situatie waar die parodie naar verwijst, niet eens hoeft te kennen.
We liepen samen – nu beschrijf ik een droom die ik vorige week had. Erg betrouwbaar is mijn beschrijving niet, maar goed – we liepen samen door de mooiste gedeelten van Amsterdam.
– Kijk Max, de Martinitoren!
– De Martinitoren is in Groningen, Ben.
– Jawel, maar hij lijkt er op.
– Maar nu serieus. Waarom bevinden wij ons te Amsterdam?
– Omdat de tulpen daar vandaan komen?
– Ook. Maar vooral omdat wij tweeën eens een ernstig gesprek met elkaar moeten voeren.
– Hemel!
– Als ahum hoofdredacteur van het Wereldtijdschrift Nurks ben ik de mening toegedaan dat wij ons op een meer encyclopedisch terrein zullen moeten begeven. Daar zul je het, geheel democratisch, mee eens zijn.
– Dus dan moet ik stoppen met mijn Dirkswoud-dingetjes?
– Dat niet direct, want zo zijn we nu ook weer niet, maar ik wou jou de opdracht geven tot het verzamelen, bijeenbrengen, noteren en publiceren…
– Moment, ik schrijf het even op… noteren en publiceren. Ja?
– Van een Encyclopedie van de Heavy Metal Muziek.
– … Metal Muziek. Juist ja! Maar daar weet ik niets van af!
– Dat mag geen belemmering zijn. Denk erom, Ben: je zit bij Nurks, en dat schept ook zekere verplichtingen.
Tot ziens, Ben.

1 reactie

  1. Het lijkt mij, maar wie ben ik!, een fantastisch idee! De groepen gerubriceerd. Ik wil mijn medewerking er wel aan geven!
    J. (Sjaak) Verklaveren.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *