Comfortzone

B. sms’t me – de sms is haar belangrijkste communicatiemiddel, ze moet te lang nadenken over toepasselijke Engelse woorden om ze tijdens een gesprek uit te spreken; andere, meer gespecialiseerde, communicatiemiddelen zijn een uitdraai van Google Agenda waarop ik de volgende datum mag invullen waarop ze mag komen, en op tafel geplaatste lege schoonmaakmiddelflessen die de boodschap communiceren dat ik naar het Kruidvat moet voor nieuwe. Maar een meer gecompliceerde boodschap moet per sms: ‘tomorrow i go with friend ok?

Het is geen afzegging, want daar geeft ze nooit een reden bij. Dus ze neemt iemand mee.

Ik wil niet zeggen dat ik in paniek raakt, want het ís mogelijk dat ze een even frêle landgenote meeneemt, die aan tafel gaat zitten sms’en, of die misschien even hard meeboent. Dat zou ik leuk vinden, alles in het nette, maar twee geurige winterjasjes aan de kapstok in plaats van een, dat zal een klein genoegen nog genoeglijker maken, denk ik.

Maar dat woord ‘friend’ laat nog een andere mogelijkheid open. Het kan een man zijn. Dat moet ik niet hebben. Stel dat hij een crimineel is – het enige wat ik van B. weet is haar mobiele nummer. Of nee, daar ben ik ook niet bang voor. Het is gewoon dat het een man is, die in mijn comfortzone komt. Ik heb niets tegen mannen, ik ben zelf een man en mijn beste vrienden zijn mannen, maar in mijn comfortzone wil ik ze niet hebben.

(Naschrift: B. kwam toch alleen.)

3 Reacties

  1. Dat is wel een bijzonder compliment! Ik gruw zo van horror dat ik zelfs de Horrorsintserie niet heb gelezen. Daarom had ik er ook niet bij stilgestaan dat dit wel eens een horrorthema zou kunnen zijn, vreemdeling met wie je nauwelijks kunt communiceren dringt je huis binnen.

    Het is misschien ook wel raar dat ik B. (die ik niet op recommendatie heb, ze had gewoon zo’n briefje in de bus gegooid dat ze wilde schoonmaken), zonder ook maar een referentie na te trekken in mijn huis haar gang laat gaan.

    Pas door die aangekondigde ‘friend’ voelde ik me voor het eerst minder op mijn gemak. Al ben ik dus niet bang voor vreemde mannen in mijn huis omdat ze allerlei kwaad kunnen, maar omdat ze mij, meer dan vrouwen en zeker meer dan vrouwen met het postuur van B., in mijn bewegingsruimte beperken.

Laat een antwoord achter aan OZ Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *