Bolkestein en cultuur

Gisteren schreeuwde Nederland om cultuur. Dat deed Nederland onder andere op en rond het Leidsche Plein, te Amsterdam. De fine fleur van cultureel Nederland riep de verzamelde cultuurminnaars op om zich luid en duidelijk te laten horen. Ik zag (vanaf mijn bank, u denkt toch niet dat ik aan zoiets banaals als protesteren doe?) zelfs Ivo Niehe op zijn volksmennendst de meute ophitsen. Ik zag Rick de Leeuw. Ik zag Hadewych Minis. En ik zag Frits Bolkestein. Frits zei dat hij het op alle punten eens was met het kabinet, behalve op één punt. En dat ene punt betrof de bezuinigingen op cultuur. De menigte juichte. ‘Sterker nog’, zei hij, ‘ik vind dat er méér geld naar cultuur moet.’ De menigte juichte nog harder. ‘En dat verschil’, zei Frits en hij liet een mooi geplaatste stilte vallen, ‘en dat verschil wil ik halen uit een vermindering van ontwikkelingshulp.’ En weer steeg er gejuich op, dat evenwel snel verstomde. Bolkestein lachte triomfantelijk. Ik schuddebuikte op de bank.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

7 Reacties

  1. het is toch triest en schandelijk dat er mensen zijn die kunst en cultuur verheffen boven sterfte in afrika.
    je zou je dood moeten schamen bolkestein

  2. @ ralph. Ik ben er ook zo één. Ik verkies een uitvoering van Byrd of Tallis boven een actie om de honger in Afrika te gaan bestrijden.
    Wat is daar tegen, waarom is dat zo schandelijk en triest? Dat is niet egoïstisch, zoals je onmiddellijk zult willen aanvoeren. De Afrikanen zullen zelf toch ook wel enig zelfbenul hebben?

Laat een antwoord achter aan Wouter van den Berg Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *