Het verdriet van Nederland

– Daar zitten we dan.
– Daar zitten we inderdaad. Waarom zitten we hier?
– Nou, kijk. Ik wil niet het risico lopen om met een bijl of een emmer water of een spikeschoen lastig gevallen te worden. Ik wil ook niet dat er iemand door mijn brievenbus staat te pissen. Daarom zitten we hier, op deze anonieme plaats.
– Dat begrijp ik. En waarover wou je het hebben?
– Ik wou het hebben over een nieuwe politieke partij, Net Rechts. Want zoals het nu is, gaat het helemaal de verkeerde kant op.
– Je bedoelt, met die proeftuin van Geertje.
– Ja. Die verzamelt een stelletje criminelen en halve criminelen in zijn fractie. Hollandse kutjochies, zal ik ze maar noemen. Nou ja, Geert krijgt het nog wel op zijn bord, bij de volgende verkiezingen in maart. Wat hij had moeten doen, was natuurlijk: al die acht klootzakjes uit de fractie smijten, dan berouw tonen en opnieuw beginnen. Maar dat doet hij niet.
– Het schijnt belangrijk te zijn om één front, één falange, te blijven vormen.
– Ja. Maar laat het maar aan Geert over: dat PVV-zootje ongeregeld implodeert vanzelf wel. Daar hoeven ze geen kamerdebatten aan te wijden. Zo’n Hero Brinkman bijvoorbeeld, dat lijkt me een gaaf voorbeeld van een man die overal ruzie gaat zitten zoeken. Geef hem een borrel en hij heeft ruzie met Lucassen, met Sharpe, met Kraus of hoe heet die man ook.
– Die man met dat vieze haar.
– Ja. Met z’n dierenpolitie. Bah, wat een afzichtelijke vent.
– En wat wou je nu doen met dat Nette Rechts?
– Eerst en vóór alles: een betrouwbare partij-organisatie opzetten. Jij kent de mensen in de wereld van de bouw en de wegenbouw. Dat zijn nette mensen, over het algemeen, die daar tijd in kunnen steken. Zoek in die kringen ook eens naar een fatsoenlijke man die onze lijsttrekker zou kunnen worden. Stuur hem naar mij toe, dan praat ik met hem. Zeg maar, het type Elco Brinkman. Het type dat wel verzoenende taal kan uitkramen, maar die pal staat voor…
– Ik weet wat voor type je bedoelt.
– Mooi. Het moet een type zijn dat de VVD, het CDA en de PVV opvreet, eenvoudig door zijn netheid.
– Ik zal eens rondkijken.
– Hoor jij wat?
– Nee.
– Ik dacht dat ik iets hoorde. Dáár! Ze zitten aan de deur te rammelen! Kijk eens door het raampje!
– Goed. Ik zie wat volk dat staat te schreeuwen, even horen. Ze schreeuwen: ‘Geert bezeerd!’ Ze hebben rieken en harken bij zich, en ze lijken vrij kwaad.
– Zeg ze maar: ‘Hoepel op! Jullie maakt onze kinderen nog wakker!’
– Oké. HoepSNOK! KindeKABAUW! WakDOING!
(U ziet wel: de oprichting van Net Rechts is niet geheel zonder problemen verlopen. Maar wij staan nog steeds recht overeind. ’k Heb u lief, mijn Nederland, ’k heb u lief, mijn Nederland!)