Van Picasso waardeer ik een aantal schilderijen uit zijn vroegste periode. Na 1925 heeft hij geen schilderijen meer gemaakt die ik zou willen ophangen in mijn huis(je). Ik zou er geen geld voor overhebben. Treffend zijn ook de talloze vervalsingen, die allemaal perfecte Picasso’s lijken. Dat is een teken aan de wand. Het is zelfs zo, dat als u eens een geweldige Picasso wilt hebben, dat u mij dan maar eens moet bellen. Die schilder ikzelf wel, op een middag.
Oei.. Guernica uit 1937, afgeserveerd… of bedoel je dat je huis(je) niet groot genoeg is?
In een middagje na te schilderen in origineel formaat?
Mag ik komen kijken?
De Guernica is een veel te groot (voor mijn huisje) en ook veel te lelijk schilderij. Ik begrijp niet wat de mensen in dat doek zien. Dat wil zeggen, ik begrijp het wél: de mensen zien er die nazi-bombardementen in, dus de aanleiding tot het schilderij. Maar ze zien dan niet dat het een lelijk doek is.
Je mag eigenlijk ook niet zeggen dat de Guernica een lelijk ding is, in een beschaafd discours.
Jammer voor de inwoners van Guernica, het was leuk geprobeerd van Picasso.
Kunst gaat volgens mij over emotie; over het prikkelen van zintuigen én de geest en niet over mooi schilderen, daar heb je de huisschilder voor.
Oké, maar dan de mensen die denken dat ze zo’n echte Kunst schilderij in hun HUIS kunnen ophangen! Elke dag vreselijke emoties.
@ Roderick. Kunst hoeft helemaal niet over emotie te gaan, en hoeft helemaal niet de zintuigen te prikkelen enz. Een voorbeeld: de schilderijen van Magritte. Die prikkelen wel de geest, om het zo maar te noemen.
Het idee dat mooi schilderen niet nodig is, is in de 20ste eeuw opgekomen. Het wordt, naar mijn smaak, tijd dat we dat idee vaarwel zeggen. We moeten niet zomaar alles wat geschilderd is ‘goede kunst’ noemen. Dat moeten we ‘slechte kunst’ noemen.
Hetzelfde heb je in de literatuur. Wat is literatuur? Alles wat geschreven is, zou je kunnen zeggen, en daar ben ik het wel mee eens. Ook slechte of lelijke literatuur is literatuur. In de beeldende kunst vind ik de Picasso van na 1925 een heel stuk slechter dan Max Ernst of Magritte.
Stel, wij zouden veel ‘grote’ kunstenaars niet als zodanig hebben leren kennen. Op school, uit boeken en door onze opvoeding.
Hoeveel mensen zouden een schilderij van een, om maar wat te noemen, Eugène Brands (Cobra) nog niet voor een tientje mee naar huis willen nemen wanneer zij dit zouden tegenkomen op een rommelmarkt?
Kunst is vaak iets als voedsel van een topkok.
Zo veel beter dan de bieten van moeder smaakt het niet, het is alleen veel duurder.
Ik hou wel van slechte kunst.
@ Berend. Je schetst een situatie die eigenlijk onbestaanbaar is. Als een kunstenaar een mooi ding maakt, dan wordt dat ding wel opgemerkt.
Eugène Brands vind ik trouwens wel een aardige kunstenaar. Heel wat aardiger dan bijvoorbeeld Kareltje Appeltje.
Welnee Ben!
Is er iemand die mijn schilderijen kent??
Of mijn liedjes??
Of jouw Dirkswoud??
Daar heb je gelijk in. Maar dat komt door het ongelooflijke aantal aardige dingen die er gemaakt worden, sinds het internet bestaat.
Van de dingen die jij maakt, kan ik het niet zeggen, maar van de dingen die ikzelf schrijf, weet ik: dat is niet grote literatuur of grote kunst. Aardige stukjes, soms, ja. Maar het meeste kan zo mee met het grof vuil.
Dus ik kan er niet zo mee zitten dat die stukjes niet worden opgemerkt. Of nauwelijks worden opgemerkt. Er zijn misschien 40 of 50 mensen die die stukjes geregeld lezen, en dat is ook de reden waarom ik ermee doorga. Je moet wel een béétje waardering hebben.
Iemand als Max bijvoorbeeld is veel beter dan ik. Dat stukje Kompels is een meesterwerkje dat ik nooit zou kunnen schrijven. Daar ben ik enorm jaloers op, niet op de verkeerde manier, maar zoals een musicus jaloers kan zijn als hij een stuk hoort van Byrd of Bach.
Maar dat soort jaloezie heb ik ook met jouw stukjes over die arme oude mensen in De Eikenboom of met Oud Zeikwijfs stukjes over dat kraken.
Met andere woorden: ik voel me zeer gelukkig met Nurks. Ik denk er zoiets bij als ‘dat je daarin mag publiceren!’
Valt het jullie op dat Cole steeds gewoner wordt? Zijn reacties zijn tegenwoordig begrijpelijk. Een afglijdende schaal.
Roderick Cole uit ‘s-Gravenhage is de (hooggewaardeerde regelmatige) reactant op kwaliteitssites als Trouw en NRC.
Kunst is ook geschiedenis er zijn historische redenen waarom in een bepaalde periode op een bepaalde manier kunst werd geconcipieerd en gepercipieerd.
Magritte vind ik persoonlijk een ‘Masque vide’
Aha..men moet onbegrijpelijk zijn dus ;p (OZ)
Maar gaat Ben nu die Guernica schilderen op een middag zoals ie aanbiedt in zijn schrijven?
Misschien moeten mensen niet alles in een hokje willen zetten zoals het hokje kunst of hokje literatuur, dan krijg je ook geen onzinnige discussies over wat wel en niet in dat hokje mag. Wie wil er nu graag in een hokje eigenlijk?
Ik… ik wil dolgraag in een hokje, de hele nacht..
Nu Vrouke van Stavast vervangen lijkt door Kippfestt kan ik cole wel weer eens vragen om te komen reageren.
Roderick, dat kan, volgende week vrijdag?
Vrouke zit in Italië volgens mij.