Filmverbeteringen: Castaway

Inhoud: 10 jaar Tom Hanks op een eiland gepropt in 3 uur die 20 jaar lijkt te duren.

Cum-jerker gehalte: Helen Hunt wordt 2 seconden nat. Met freeze frame is die film dus best te trekken (huhuhuhu)

Geweld gehalte: Als je het geweld tegen goede smaak meetelt oneindig. Anders nul natuurlijk.

Tom Hanks, Tom Hanks, Tom Hanks… Oh oh oh oh oh. Wat moet ik hier nou mee? Drie uur lang naar Tom Hanks op een eiland kijken. Een filmpje kijken van een bloedheet wijf dat zich helemaal kapot ligt te vingeren hou ik nog geen 5 minuten vol, hoe de hel moet ik deze baggertriestheid uitzitten?? Met een MAN?!??

Kijk ik geloof best dat vrouwen en homos ook recht hebben op een film, maar… Nee.

‘Ja maar Kippfest jij hebt iets tegen homos,’ zeggen jullie dan. IK HEB HELEMAAL NIKS TEGEN HOMOS! Ik vind alleen dat ALS ik naar een homofilm ga kijken dat die dan maar beter verdomde intressant en belangrijk moet zijn. Nou en dat is zowieso ongemogelijk met Tom Hanks dus die luppen we gelijk. Voorderest is één homo geen homo, dus wil ik twee mensen op dat eiland. En hoe onwijs intressant het ook zou zijn als die drie uur tegen hun (respectievelijke he) ballen gaan ouwehoeren, heb ik liever wat volwassenererdere themas. VOLWASSEN. TOM HANKS. Godverdomme doe eens een keertje ÉÉN KEERTJE serieus.

Anyhoo, politiek! De ideologische strijd tussen christenen en islamieten! Cultureclash! Dat is intressant en van deze tijd. Waarom maken ze daar geen homofilm van?

Jaren terug heb ik daarvoor al een script uitgewerkt, en dat kan dan heel handig de plaats van het script van Castaway innemen zodat dat in de vuilnisbak gegooid kan worden. Iedereen blij!

Het gaat over President Bush van Amerika en President Ahmadinejad van Iran. Ik vind dat namelijk twee van de meest mooiste religieuze machthebbers van de planeet. (Toen Kippfest deze filmverbetering schreef, was Bush nog president van de Verenigde Staten van Amerika, red.)

Neem deze anekdote van Ahmadinejad: jaren terug gaf hij een toespraak voor de VN, en na afloop kwam er een dude op hem en die zei: ‘Goh, je was omringd door een licht tijdens de speech.’

Ja, dat had Ahmadinejad gelukkig ook door. Maar niet alleen dat: hij merkte dat tijdens die ‘verandering in de atmosfeer’ alle aanwezige wereldleiders 28 minuten lang niet met hun ogen knipperden. En nee, voegde hij toe, hij overdreef niet. Het was alsof een hand ze allemaal knijterverbaasd vast op hun plek hield om hun ogen en oren te openen voor de boodschap van Iran.

Bush is iets subtieler knettergek, dat vormt een mooi tegenwicht.

Nou, en dan ben ik benieuwd wat er zou gebeuren als Bush en Ahmadinejad samen op een bootreis zouden gaan, en dat ze dan ruzie zouden krijgen die hoog oploopt waardoor ze weg van elkaar lopen, en dan dat die boot in een storm komt en Bush wakker wordt op een verlaten eiland, en Ahmadinejad ligt naast hem, zo goed als dood, en Bush geeft hem dan mond op mond beademing waardoor Ahmadinejad blijft leven maar dit gebeuren legt een spanning tussen de twee, want wat betekende de kus des levens voor Bush? Hoe reageert Ahmadinejad? Zullen ze blijven ruzieën of nader tot elkaar komen op dit idylissche tropische eiland vol bloemen en rare vogels en kokosnoten en harde vruchten in de vorm van dildo’s?

(scene)

‘I have seen a halo around me and it shimmered!’ zegt Ahmadinejad boos tegen die koppige Bush, die verrast stil geslagen is door dit religieuze argument.

Bush kijkt naar de dildo-vormige vruchten aan de boom.

‘I also saw a halo around you…’

Ahmadinejad is stomgeslagen.

‘You… you mean it?’

‘It was beautiful,’ fluistert Bush.

Ahmadinejad weet niet wat hij moet zeggen. Deze kant van Bush had hij nog nooit gezien. Zijn diep religieuze opvattingen zijn blijkbaar oprecht in plaats van demonische influisteringen van Satan.

‘Do you like peace?’ vraagt Ahmadinejad.

‘I love peace,’ zegt Bush snel. Te snel. Waarom blijft hij maar kijken naar de dildovruchten?

(/scene)

Nog meer diepe inzichten mensen:

(scene)

Ahmadinejad loopt nadenkend over het mooie met bloemen gevulde strand, met Bush naast hem die in de zon staart.

‘Do you think it’s wrong for two of the most powerful men in the world to hold hands?’ klinkt het opeens vertwijfeld uit de mond van Bush.

‘No. Oh no,’ schudt Ahmadinejad zijn hoofd. Hij kijkt Bush diep in zijn ogen. Bush knippert heftig.

‘I see a lot of black spots.’

Ahmadinejad schiet in de lach, een bulderlach zelfs! Hij kijkt Bush glimlachend aan. Bush heeft nog nooit Ahmadinejad met pretoogjes gezien! Hij kijkt een beetje verlegen naar beneden.

‘Oh Bush,’ zegt Ahmadinejad, ‘You can be really silly sometimes.’

Ze staan stil, Ahmadinejad grijpt de hand van Bush. Bush kijkt een beetje gekwetst naar beneden door die opmerking van Ahmadinejad. Hij had het van de hele wereld al stoïcijns geïncasseerd natuurlijk, dat hij silly was, maar hij had niet verwacht dat het juist komende van Ahmadinejad zo’n pijn zou doen.

De iraanse president lijkt dit te merken, en kijkt weg, macho als hij is.

‘I mean that in the best possible way ofcourse.’

‘Ofcourse,’ zegt Bush met een schorre stem. De zon begint onder te gaan. Ahmadinejad knijpt Bush in zijn hand. Bush glimlacht.

(/scene)

Voor alle rood aangelopen wetenschappelijke oortjes:

(scene)

Een naakte Bush draait zich van Ahmadinejad af, de deken en een paar dildovruchten meetrekkend. Het geklots van die dingen maakt hem misselijk.

‘What’s wrong,’ vraagt een slaapdronken Ahmadinejad.

‘This is wrong,’ zegt Bush, ‘This. There are no excuses, God says it’s wrong, Allah says it’s wrong!’

‘It’s more like guidelines than actual rules,’ zegt Ahmadinejad nog steeds duf.

‘Quit it! Stop saying THAT!’

Ahmadinejad wordt nu goed wakker. Bush staat op. Het licht van de tientallen romantische kaarsjes in de hut verlicht zijn boze (of was het wanhopige?) hoofd op een spookachtige wijze.

‘The Bible says so! What we did was a SIN! You can’t deny it! You can’t deny THIS!’

Bush grijpt zijn oren, en trekt ze woedend naar beneden. Ahmadinejad staat op, om hem te omhelzen, vast te houden. Bush trekt zich wild los, en rent de duisternis van de jungle in.

‘What we did was love!!’ brult Ahmadinejad hevig ontdaan naar de vluchtende Bush.

Bush blijft rennen, zonder aarzeling.

‘You can’t deny LOVE!!’

(/scene)

Effe wat voor de spanning enzo:

(scene)

Bush laat zijn hoofd hangen. De zwavel begint hem langzaamaan te verstikken, hij had niet meer de kracht zich los te rukken van de magische totempaal.

Het ritmische geschreeuw van de indianen raakt meer op de achtergrond ten gunste van het gebulder van de vulkaan, totdat… ineens… Bush flappert zijn oren open. Het geschreeuw van de indianen is niet meer ritmisch. Met alle kracht die hij in zich had recht hij zijn nek.

‘This is for yooouuuuu!!’

‘AAAIIEEEE!!’

Een van de indianen stort ter aarde met een zelfgemaakte speer dwars door zijn borst gedouwd.

Het is Ahmadinejad! Met een houten kromzwaard ploegt hij door de Indianen heen, tegelijkerwijze er een stel in een klap doodschietend met zijn pijl en boog.

‘Ahmadinejad!’

Bus hervindt de kracht van God.

‘Ahmadinejad! I LOVE YOU!!’

Ahmadinejads ogen lichten op onder de camouflage blubberverf. ‘Bush! BUSH! HOLD ON BUSH!!’

De grond onder de totempaal brokkelt weg, waardoor hij schuin boven de vulkaan komt te hangen. Bush kijkt nu regelrecht de broeiende lava in. Lava, heet als de passie die hij nu voelt voor zijn Iraanse president.

Ahmadinejad werpt zijn houten enterhaak om de totempaal, maar de Indianen laten zich extra moeilijk afslachten met maar één hand tot zijn beschikking, en boven dat alles begint het touw te roken door de hitte van de vulkaan. Weldra zal het vlam vatten.

‘AHMADINEJAD! SAVE YOURSELF!’ roept Bush naar achteren. Ahmadinejad peinst er niet over. Salto’s flippend om het touw, indianen wurgend en kelend en doorsnijdend komt hij steeds dichter bij Bush, die langzamerhand steeds schuiner richting vulkaanmond komt te hangen.

‘BUSH! BUUUUUUUUUUUUUUUUSSSSHHHH!!!’

(/scene)

HOE LOOPT DIT AF??? ZAL AHMADINEJAD HEM KUNNEN REDDEN? ZAL BUSH BRANDWONDEN OPLOPEN???

(scene)

Bush ligt in de armen van Ahmadinejad, gehavend maar hij zal er weer bovenop komen. Ahmadinejad zit vol met bloederige krassen en een paar bloedvlekken die hem onwijs cool maakten. De commando’s om hem heen zijn nog druk bezig wegrennende indianen neer te schieten, en de gevechtshelicopter vliegt laag over om hun nederzettingen naar het hemels koninkrijk te blazen. Met napalm.

De wieken slaan een lading stof op van de grond, wat zich manifesteerde in een wolk. Als de wolk wegtrekt samen met het geluid van de wieken, zien we Ahmadinejad vertederd Bush strelen. Bush glimlacht, en grijpt zwakjes de wang van Ahmadinejad. Hij begint te zingen in een alt stem:

‘You know when I was a foool,

You know THAT wasn’t coooool….

I didn’t remember love being nice…..

You know I got something eatAHN’

Hij haalde diep in.

‘…Let love guide our night,

We can do nothing but defeat us!’

Ahmadinejad kickt in met een verassend heldere sopraan.

‘LOVE is so RIGHT,

ccchange it in a way so love can free us!!’

Bush sluit zijn ogen en balt zijn vuisten.

‘Love all our might, buT DON’T LET LOVE DENY US (Ahmadinejad: ‘No, nohoo’)

WE CAN DO LOVE! (Ahmadinejad: ‘Oh yeaheah’)

WE CAN TRUST LOVE! (Ahmadinejad: ‘Yeahdeyeahyeahyeah YEAAHH’)’

Nu trappen ze samen vol in: ‘BUT DON’T LET LOVE DEFEAT US!!!!!’

De helicopter vliegt nogmaals luidruchtig over. Bush en Ahmadinejad verdwijnen voor de laatste maal in de stofwolk.

(beeld naar zwart, het eind)

(/scene)

6 Reacties

  1. Overigens vond ik de vliegtuigcrash in Cast Away behoorlijk spectaculair. Kan er nog een vliegtuigcrash inkomen? Misschien moet de film beginnen met dat Amerika en Iran met elkaar in conflict komen en dat Ahmadinejad en Bush persoonlijk met elkaar in gevecht gaan door in hun presidentiële vliegtuigen te stappen en ergens boven de stille oceaan, terwijl het noodweer is, elkaar uit de lucht proberen te botsen, beide in de overtuiging dat ze onaantastbaar zijn, en dan botsen ze frontaal op elkaar en worden beide wereldleiders uit hun vliegtuig getorpedeerd om vervolgens op het onbewoonde eiland aan te spoelen.

    Het half uur daarna zeggen de twee niks tegen elkaar, ze maken elkaar zelfs het leven zuur. Zoals die Japanner en die Amerikaan op dat onbewoonde eiland in die film van John Boorman, Hell is the Pacific. Maar dan dreigt Bush op een gegeven moment gepakt te worden door een enorme aap die hem van een rots afgooit, zodat Bush in de zee terechtkomt. Hij komt met zijn hoofd op een rotsblok terecht en raakt bewusteloos. En dan wint de menselijkheid van Ahmadinejad het toch van zijn haat voor Bush en haalt hij Bush uit het water en geeft hem mond-op-mondbeademing en dan zijn we waar we wezen moeten.

  2. Wow! Ja! Dat zou zeker dramatisch zijn, zo’n gevecht tussen vliegtuigen. En echt bagger, bagger, BAGGERVET. Ik vind het een mooie toevoeging. Hollywood, waar blijft uw roep??

Laat een antwoord achter aan Molovich Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *