Tia Maria

Drie keer zoveel ruggenprikken bij bevallingen, kopt NRC Handelsblad. Wat ik me al jaren afvraag is:
Waarom zuipen vrouwen zich niet lam op momenten van zulk afgrijselijk leed? Uit angst de foetus iets giftigs in de maag te splitsen? Alsof ze limonade in het ruggenprikkeninfuus doen!
In plaats van het koffertje voor het ziekenhuis bereid je een koffertje voor de thuisbevalling: drie paracetamols en een flesje Tia Maria. Om bij de eerste gemene wee in te nemen. Heb ik bij mijn derde gedaan en hier ben ik om het u na te vertellen: is me prima bevallen!

Oud Zeikwijf
Beroepsbrokkenpiloot. Vloog nochtans op haar achtste reeds rakelings langs bergkammen om berggeitjes en bergmarmotjes te tellen. Is tot haar eigen verdriet gemodelleerd naar haar vader, een onbehouwen Italiaanse charmeur met een groot hoofd en een passie voor even belachelijke als tijdrovende hobby’s. Komt oorspronkelijk uit Frankrijk. Heeft in Japan gewoond. Woont sinds begin jaren ’80 in een boomhut op het Waterlooplein in ‘Magies Centrum Amsterdam’, van waaruit ze haar schrijfsels via rooksignalen aan de redactie doorseint. Ze schrijft ook voor AT5, Sargasso en voor Kutbinnenlanders. En op haar eigen stukje internet: oudzeikwijf.com.

4 Reacties

  1. Sterker nog, je verhaal heeft zelfs navolging gekregen in de medische wereld. Vorig jaar onderging ik een operatie waarbij ik een ruggenprik kreeg. Ik was nogal zenuwachtig voor die prik. Dat werd er niet beter op toen ik de anesthesist zag en hoorde. Een reus van ruim 2 meter, met zwaar Oost-Europees quasi Duits accent vroeg mij of het klopte dat ik ‘ein bietje nerveus’ was. Ik knikte beamend waarop hij zei: ‘mefrauw, dan machen wir ’n schuss TiaMaria in uw infoes’.

Laat een antwoord achter aan Oud Zeikwijf Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *