Maxime

Maxime Verhagen stond naakt van de spiegel. ‘Volgens mij is hij gegroeid de afgelopen weken,’ dacht hij. Terwijl hij het dacht, leek hij nog meer te groeien. Maxime Verhagen draaide zijn heupen en liet zichzelf zijn spierballen zien. De pose van een bodybuilder. Hij trok er zijn meest integere blik bij. ‘Maxime Verhagen,’ zei Maxime Verhagen hardop tegen zijn spiegelbeeld, ‘volgens mij heb je het geflikt.’

De tv stond aan met het geluid uit. Dat ontbijtprogramma van Wakker Nederland was net begonnen. Er waaide een heerlijk rechtse wind door de Nederlanden. Ze openden met beelden van Rutte. Kijk ’m daar toch eens naar buiten wandelen. Zo liep Mark de laatste weken. Ontspannen, zelfvoldaan, arrogant. Alsof hij constant net had geneukt. Zo had Maxime Verhagen ook wel rond willen lopen. Maar dat kon niet. Hij moest zijn gezicht in de plooi houden. Wel blij zijn, maar bescheiden blij. Zijn gezicht en lichaam mochten geen triomfantelijkheid uitstralen. Zijn hele wezen moest ernst en bescheidenheid uitstralen. Daar gaat een man die zijn verantwoordelijkheid neemt, daar gaat een man met een visie en een missie. Dat moesten de mensen denken.

Maar godverdomme, wat voelde het goed. Eindelijk ging het er van komen. Eindelijk stond hij echt in het centrum van de macht. Het CDA was bijna gehalveerd en toch had Maxime Verhagen, vos der vossen, het voor elkaar gekregen om in een kabinet te komen waarin het CDA de helft van de bewindslieden zou leveren. Zijn lid groeide. Het onmogelijke was mogelijk gemaakt. Die paar vastgeroeste fossielen in zijn partij zouden omver geblazen worden door een geniaal regeerakkoord en een al even geniaal gedoogakkoord. Het kwam allemaal uit zijn koker (inclusief die, al zei hij het zelf, geniale sneer naar Klink), terwijl hij Rutte en Wilders het gevoel had gegeven dat ze het zelf hadden bedacht. Het gaat erom op de juiste manier en op het juiste moment het juiste balletje op te gooien. Je stelt een vraag, je doet een halve suggestie, je deelt speldenprikjes uit. De ideeën nestelen zich in de hoofden van de ander, groeien als een olievlek en zo stuur je ze langzaam naar het punt waar je ze wilt hebben.

Meer beelden van gisteravond. Wilders aan het woord. Daarachter liep Rutte heen en weer. En nog een keer heen en weer. Hij liep van links naar rechts en van rechts naar links, terwijl Wilders op de voorgrond rustig aan het praten was. Alsof niemand Mark Rutte wilde spreken. Als een stomverbaasd ei zweefde zijn hoofd door het beeld. Hij had hem in zijn zak. Mark Rutte at uit zijn hand. Hij kon ’m alles laten doen. Zijn lid ging langzaam de hoogte in. Maxime Verhagen kromde zijn rug, en spande zijn borstspieren door zijn gebalde vuisten ter hoogte van zijn navel bij elkaar te brengen. Ook Wilders had hij in zijn zak. Die was inmiddels veel te bang om zijn geloofwaardigheid te verliezen. Als dit niet lukte moest hij in de oppositiebanken plaatsnemen. En dan moest hij nog harder schreeuwen. Maar zijn achterban had dan al wel geweten waartoe hij bereid was geweest. Wat hij had laten vallen om maar te kunnen regeren. Ze hadden gezien dat Wilders net zo verlangde naar het pluche als elke andere politicus die hier rondliep. Een enkele gevaarlijke gek als Koppejan uitgezonderd. Maar ook die kreeg hij wel op zijn knieën. En dat vrouwtje ook. Hoe heette ze ook alweer?

Maxime Verhagen zag zichelf op de tv. Hij had zijn gezicht op ernstig gezet. Daar keek hij vanachter dat kleine brilletje, de wenkbrauwen naar de neus gericht. Prachtige frons. Wat had hij ook alweer gezegd? Van alles. Iets met verantwoordelijkheid, veel vertrouwen en twee prachtige akkoorden. Het kon niet meer misgaan. Zijn lid hief zich omhoog. Maxime Verhagen sloeg zich op zijn borst en schreeuwde als Tarzan.

Waar was hij in godsnaam aan begonnen?

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

6 Reacties

  1. Eerlijk gezegd vond ik dat Maxime er erg slecht uitzag. De man weet dat dit kabinet het niet gaat redden en dat hij binnen de partij zijn hand overspeeld heeft. Het CDA congres zal zeker ‘voor’ stemmen, maar langer dan een half jaar zal dit drama niet duren. En dan volgt ongetwijfeld weer een ander drama.

  2. Rechts, las ik laatst, staat bijna altijd voor kracht, mannelijk, orde, hiërarchie, en links voor de tegengestelde of complementaire begrippen als zwak, vrouwelijk, wanorde, gelijkheid. Robert Hertz uit 1909: La prééminence de la main droite

    Dat heffende CDA-lid Maxime is prachtig rechts.
    De erectielozen Job & Ab teleurstellend links.

    Waarom blijft links zulke mannen op mijn buis projecteren? Waar zijn de echt prachtig capabele linksgenoten ala Femke?

  3. Iemand anders nog opgevallen hoe Maxime zich een weg naar de microfoon en camera worstelde bij de eerste persconferentie waarin werd aangekondigd dat de missie geslaagd was?
    Maxime schoof letterlijk Wilders opzij.

Laat een antwoord achter aan Molovich Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *