Vrouwke van Stavast schreef op dit blog een kritisch stuk over homeopathie. Oud Zeikwijf reageerde daar kritisch op met een stuk over de farmaceutische industrie.
Beide kampen (de homeopathische en de farmaceutische) zijn echter uit hetzelfde hout gesneden en hebben hetzelfde doel: de kassa moet rinkelen.
Dokters, ziekenhuizen, pillendraaiers, homeopaten, apothekers, therapeuten. Zij zijn, regulier of alternatief, elkaars gelijke. Zij verdienen in de regel geld aan uw ziek zijn, niet aan uw gezondheid.
Een ontwikkelaar van een groot Zwitsers farmaceutisch concern zei enige tijd geleden op het NOS journaal letterlijk: ‘Antibiotics actually cures people, therefore it is very difficult to get a healthy return on investment’.
De ontwikkeling van antibiotica ligt dus op zijn gat omdat mensen er echt beter van worden. Veel liever investeert een concern in medicijnen tegen een chronische ziekte, dan is de markt gegarandeerd zeg maar en kan er veel meer, over veel langere tijd aan een product verdiend worden.
Niet de gezondheid die het medicijn de patiënt brengt, maar de gezondheid die het medicijn het bedrijf brengt is maatgevend.
Wanneer u zich bij de poli van een ziekenhuis meldt met een probleem dan is het niet de aard van het probleem dat uiteindelijk bepaalt of u met dit probleem wordt opgenomen. Is het ziekenhuis vol dan kunt u wel naar huis, staan er 20 bedden leeg, dan is het probleem sneller ernstig genoeg om te blijven.
De bedden moeten bezet, een economische wetmatigheid.
Iedereen die zich laat betalen om u beter te maken dient u te wantrouwen.
Bedenk u altijd dat organisaties, commercieel of non-profit, willen groeien. Dat is de natuurlijke drang van een organisatie en de drang van mensen die in organisaties werken.
Ziekenhuizen willen meer bedden, meer patiënten. Farmaceuten willen meer pillen verkopen, meer verdienen. Voor homeopaten is dat niet anders.
Daar ligt het echte probleem.
Het voorkomen, opheffen en voorgoed genezen van ziekte is een ‘mission impossible’ voor de gezondheidszorg.
Welke organisatie gaat zich nu inzetten teneinde zichzelf op te heffen??
Het, zoals ik het noem, ‘Lenie ’t Hart’ effect gebruik ik vaak om dit te verhelderen.
Zeehonden zijn niet meer bedreigd. Zeehonden staan niet meer op uitsterven. Zeehondenpopulaties kunnen heel goed overleven. Ook zonder Lenie.
Doel bereikt: Lenie, ga wat anders doen denk je.
Mooi niet dus.
Overigens voor de geïnteresseerden: u zou Medical Nemesis (1976) van Ivan Illich eens moeten lezen.
Ik word er gewoon moedeloos van Berend. Maar de actualiteit geeft je zelfs gelijk. Zo meteen dient het kort geding dat 6 ziekenhuizen hebben aangespannen tegen zorgverzekeraar CZ. Zij eisen publicatieverbod van een lijst met ziekenhuizen die onder de maat presteren als het gaat om borstkankertherapie. Argument: ongekende imagoschade voor het ziekenhuis = winstderving. :-(
Vrouwke, ik word daar niet moedeloos van. Dat hoeft ook niet. Een gezonde dosis wantrouwen helpt. Je bent en blijft in dit land zelf de baas, ook over je lichaam. Wat dokters er mee uitvreten en welke pillen je uiteindelijk wel of niet slikt is aan jou.
Een beetje assertiviteit, dat is wat het vraagt. En de meeste doktoren staan er ook wel open voor.
Tenminste, dat is mijn ervaring.
Het grotere principe zegt (gelukkig) nog niet zoveel over de individu waar je mee te maken krijgt.
Wat een geruststellende woorden. Ik laat me graag inpakken!
dank voor die interessante link, Berend. Ik zoek me suf naar de Nederlandse oncologe die in de jaren ’90 in de VS onderzoek deed naar kakertherapieën. Ze had iets baanbrekends ontdekt, maar moest zwijgen van de universiteitsziekenhuis waar ze werkte/onderzoek verrichtte. Ze eiste openheid van zaken via de rechter, maar werd door de autoriteiten het land uitgezet. Ze staakte haar gevecht voor erkenning. De leidraad van haar verhaal was dat in de VS je vooral niet met een al te werkzame therapie voor kanker moet komen: alles is daar op gericht kanker als een chronische ziekte te behouden.
Ik kan dit echter nergens op internet vinden. Het is ook van voor het internettijdperk was losgebroken.
Dat verhaal zou ik graag leren kennen!
Ik heb de vraag op wat kankerwebsites geplaatst.
Ehh, niet te verwarren met Geen Stijl en zo hoor.