Discipline


– Jawel, jawel, jawel, het Handboek Soldaat, zomaar in de kast!
– Het Handboek voor de Soldaat, blijkt.
– Dienstgeheim.
– Dat dacht ik ook, maar dat moet de versie van mijn vader geweest zijn. Reuze spannend. Stond er boven elke bladzijde DIENSTGEHEIM. ‘Papa, wat gebeurt er nou als je het ons laat lezen?’ ‘Niets.’ ‘Ja maar, waarom staat er dan boven elke bladzijde DIENSTGEHEIM?’ ‘Ja, nou, éigenlijk mag dit niet natuurlijk.’ Gelukkig maar!
– Maar boordevol informatie, want je gaat me toch niet vertellen dat er niet in staat hoe je met je FAL een vliegtuig neerhaalt, en hoe je jezelf vrouwen met slechte bedoelingen van het lijf houdt.
– Alles staat erin, that’s what’s so fuckin’ cool about it. Hm, register, register. Dat staat er dan weer net niet in, geen register. Ha, maar wel dat vliegtuigen neerhalen, op de laatste bladzijden!
– Dat interesseert me toevallig minder, ik noemde het meer als uiterste.
– Wat je nu wilt zien zijn die plaatjes van VROUWEN.
– Ik weet niet of dit helpt, maar ze leken erg op die illustratie in de Opperlandse Taal en Letterkunde, bij die anagrammenreeks, je weet wel. Eh… Berenhoekje. Herenboekje. Boerenhekje. H… Maar dan zonder beren, heren en boeren. Het zal trouwens wel de bedoeling zijn geweest dat die plaatjes op die uit het Handboek Soldaat leken, niet andersom.
– Ja. Nee. Verdomme, het lijkt wel of… Of vrouwen tegen de tijd dat wij in dienst kwamen helemaal geen gevaar meer waren voor de tucht en de discipline!
– Het handboek valt op door de realistische toonzetting. Maar nu weet ik wel weer waarom we het Handboek (voor de) Soldaat erbij pakten. Discipline!
– Die ene gouden regel, die we thuis en op het werk zo graag citeren.
– ‘Idealiter gaat discipline na verloop van tijd over in zelfdiscipline.’ Of woorden van die strekking. In ieder geval mooi, duidelijk geformuleerd.
– Maar dan toch weer niet zo mooi en duidelijk dat je het precies onthouden hebt.
– Discipline. Niet in de inleiding, al staat daar wel iets over het belang van discipline.
– En hier, onder ‘Beginselen van de krijgstucht’?
– Ook niet. Maar ik bedenk opeens… Was daar niet een apart boekje voor? Het Reglement voor de Krijgstucht of zo? Of een versie voor dummies daarvan? Zou ’t daar niet in staan?
– Als het niet in het Handboek Soldaat staat, hoeft het van mij niet. Ik wil niet zeggen dat mijn wereld in elkaar stort, maar dit is schokkend. Ik boek thuis en op het werk af en toe een succesje als ik zeg: ‘… want, zoals het Handboek Soldaat terecht opmerkt, idealiter gaat discipline na verloop van tijd over in zelfdiscipline.’ Dat kan dus nu niet meer. Of ik moet willens en wetens een loopje met de waarheid nemen.
– Iedereen zal het zo van je aannemen.
– Fout citeren is prima, maar je moet er wel zelf in geloven.

4 Reacties

  1. Jij zit op dezelfde manier in elkaar als ik, Wouter. In mijn jaren als zetter had ik ook mijn vaste citaten die ik soms tevoorschijn haalde. Ik had onder meer deze: ‘Hoe schreefloos ook het lettertype, aan de e zit altijd een schreef!’

  2. Ik herinner mij dat in 1978, ik zat toen in militaire dienst, wij de opdracht kregen ‘voertuig kenmerken en militaire symbolen uit de oostbloklanden’ uit ons hoofd te leren.
    Wij kregen daarnaast de opdracht goed op te letten en onverwijld de commandant in te lichten wanneer wij zulke voertuigen, of voertuigen met zulke symbolen, mochten signaleren.
    Alsof de Russische geheime dienst in de bossen van Nunspeet rond zou spioneren in een met militaire stickers volgeplakte zwarte Moskvitsj.

    Ik weet overigens niet meer of die plaatjes in het ‘Handboek Soldaat’ stonden.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *